► Zgodnie ze zwyczajem podczas wizyty w świątyni mnich (w przypadku świątyni buddyjskiej) lub kapłan (w przypadku świątyni szintoistycznej) kaligrafuje nazwę świątyni i przykłada jej pięczęć.
Znaczenie pieczęci w cywilizacji Dalekiego Wschodu jest ogromne. Sztuka grawerowania pieczęci czyli tenkoku uznawana jest za odrębny styl kaligrafii.
Słowo rakkan będące skrótem od rakusei-kanshi oznacza „wy
grawerowany podpis potwierdzający wykonanie dzieła". W rogu kartki (często u dołu po lewej stronie, gdyż tekst pionowy czyta się od prawej do lewej), kaligraf pozostawia swoje nazwisko, imię, swój pseudonim artystyczny, nazwisko autora wykaligrafowanego tekstu, datę powstania i jedną bądź kilka pieczęci. W wersji uproszczonej wystarcza imię lub pseudonim artystyczny i pieczęć. Zdarza się, że przykłada się samą pieczęć.
Odciśnięcie pieczęci jest gwarancją ze strony kaligrafa. Jej wygląd odgrywa bardzo ważną rolę. Rozmiar i miejsce odcisku muszą pozostawać w harmonii z kaligrafią. Zwyczaj nakazuje najpierw przystawić 26 pieczęć z nazwiskiem i imieniem, a następnie poniżej pieczęć z pseudonimem artysty. Pierwsza jest zwykle wygrawerowana w hakubun 1=1 & („białe znaki") lub w inkoku („grawiura w negatywie”), druga zaś w shubun („czerwone znaki") lub w yókoku („grawiura w pozytywie”). Możliwe jest również przyłożenie pieczęci na początku kaligrafowanego tekstu, często w górnym lub dolnym prawym rogu dzieła.
W Japonii więź łącząca mistrza kaligrafii z jego uczniami jest bardzo mocna. To on wyznacza swoim najbardziej zaawansowanym uczniom chińskie znaki, które złożą się na ich pseudonimy artystyczne. Najczęściej jeden z tych znaków jest wspólny dla wszystkich uczniów (może to być znak pochodzący od imienia lub pseudonimu mistrza). Możliwe jest również wybranie własnego pseudonimu artystycznego i używanie pieczęci wygrawerowanych w różnych stylach, znakami odzwierciedlającymi światopogląd piszącego. Istnieją słowniki znaków chińskich dla pieczęci, pozwalające znaleźć formę znaku, który chce się wygrawerować.
Kamienie do grawerowania pochodzą z Chin. Najlepsze posiadają drobne i jednolite ziarno. Kupuje się je w specjalistycznych sklepach wraz z dłutami służącymi do wykonania różnych rozmiarów i stylów gra-wiury. W celu odbicia pieczęci używa się masy cynobrowej, będącej mieszanką rtęci,