skanuj0033 (76)

5.4. Turystyka winiarska 221

winorośli we Francji, Szwajcarii, Niemczech, Austrii, na Węgrzech i w Rumunii [Mor-phet 2002]⁹¹. Należy również wspomnieć, że w niektórych krajach, np. w Australii, turystyka winiarska jest często uprawiana przez osoby poruszające się konno.

Wydaje się, że podane dotąd argumenty są wystarczające, aby turystykę winiarską uważać za jedną z form turystyki kulturowej odpowiadającą koncepcji turystyki zrównoważonej. Jednak postawiona teza nie oznacza, iż w każdym przypadku tak będzie. Można przyjąć, że zwiększony popyt na wino ze strony osób uprawiających enoturys-tykę (w świetle tego co dalej napisano rozumianej jako „enoturystyka”, czy też quasi-tu-rystyka winiarska) w celach zakupowych spowoduje u właścicieli winnic i producentów wina chęć sprostania popytowi, a tym samym podjęcie działań polegających na zwiększeniu produkcji. To z kolei może oznaczać zwiększenie nawożenia winnic nawozami sztucznymi, szersze stosowanie środków ochrony roślin, nadmierne dodawanie cukru do produkowanego wina (w celu przyspieszania fermentacji) i wiele innych działań kłócących się z filozofią rozwoju zrównoważonego. Tym samym może się zdarzyć, że turystyka winiarska (pomijając to, że w swojej skrajnej postaci zamieni się w „turystykę alkoholową”) nie tylko nie będzie się mieścić w modelu turystyki zgodnej z koncepcją turystyki zrównoważonej, ale przyczyni się do pojawienia negatywnych zjawisk (m.in. w środowisku przyrodniczym) będących zaprzeczeniem idei rozwoju zrównoważonego.

Kończąc te rozważania, należy wspomnieć, że ostatnio również w Polsce pojawiły się projekty stworzenia odpowiednich warunków do rozwoju turystyki winiarskiej. Chociaż trudno jeszcze mówić o niej jako o istotnym czynniku aktywizacji lokalnej gospodarki, związane z tym inicjatywy stwarzają szanse, iż za kilka lat w niektórych częściach Polski (np. w dolinie środkowej Wisty, na Podkarpaciu i w Małopolsce, na Ziemi Lubuskiej) pojawią się warunki do uprawiania enoturystyki [Dudek-Mańkow-ska, Duda-Gromada 2009], która stanie się wówczas impulsem do rozwoju miejscowej gospodarki zgodnie z modelem rozwoju zrównoważonego.