Opanowując nawet w sposób niepełny różne programy, osoba badana uczy się przystosowywać do zmian, przyswaja sobie metody odkrywania najwłaściwszych połączeń.
Podobnie w innych badaniach wykazano, że nawet w uczeniu się czysto pamięciowym można osiągnąć po pewnym czasie wprawę. Dla przykładu podajemy wyniki badań L. E. Thune'a (1951), wskazują one, że przy uczeniu się wielu różnych list zgłosek bezsensownych osoba badana wprowadza własne techniki mnemotechniczne, które stosuje przy uczeniu się nowych list (patrz rys. 21). Thune wykazał tez efekt „rozgrzewki” przy zapamiętywaniu materiału. Osoby badane uczyły się jednego dnia sukcesywnie trzech różnych list. Średnie zapamiętanych elementów dla 5 prób z każdej listy są tego samego dnia stopniowo coraz wyższe dla kolejnych list. Rysunek 21 pokazuje zarówno efekt „rozgrzewki” (wyniki dla danego dnia), jak i efekt nabywania umiejętności uczenia się (por. średnie z kolejnych dni).
Rys. 21. Uczenie się umiejętności uczenia się i efekt rozgrzewki przy zapamiętywaniu mechanicznym. Badani uczyli się przez 5 dni po 3 listy dziennie. (Według: L. E. Thune'a, 1 951,
s. 252)
Transfer zasad czy metod rozwiązywania jakiegoś zadania badany był wielokrotnie w związku z problematyką rozwiązywania problemów. W. Kohler (1921) stwierdził, że skoro przy rozwiązywaniu jakiegoś zadania osiągnięty został wgląd, to przenosi się on na zadania podobne.
W badaniach nad transferem przy rozwiązywaniu problemów zajmowano się szczególnie tym, czy znajomość zasady rozwiązywania zadań ułatwia opanowanie zadań, do których odnosi się ta zasada.
W roku 1908 C. H. Judd przeprowadzał badania eksperymentalne nad zachowaniem się chłopców przy rzucaniu strzał do tarczy zanurzonej