skanuj0125 (17)

/ wymogami higieny. Kie jest wskazane posługiwanie się przedmiotami codziennego użytku, np. ołówkiem, spinką do włosów, co, niestety, ma jeszcze miejsce w praktyce logopedycznej. Przedmioty te, nawet jeśli są higienicznie utrzymane, będą ze względu na swoje pierwotne przeznaczenie budzić sprzeciw u pacjentów i ich rodziców.

Przypisy

¹    Przytaczam na podstawie M. Hess: (61, 155—156].

²    Prace te są przytoczone w podręczniku R. Luchsingcra i G. E. Arnolda (120].

Literatura

1. Antkowski F.: Materiały do fonetyki mowy rozszczepowców I. Biuletyn Fonograficzny (= BF) 5(1962). Poznań — 2. Antkowski P.: Patologia mony w przypadkach palatoschlsis. BF 2 (1957) — 3. Antoś G-, Demel G., Styczck 7.: Jak usuwać seplenienie i inne wady wymowy. Państwowe Zakłady Wydawnictw Szkolnych (=* PZWS), Warszawa¹1978. — 3 a. Arnold G. E.: Cberseltene Rhotazismen. Archiv fiir Sprach — ur.d Stimmphysiogie 5(1941). — 4. Awram A.: Obszcząja l tndiwidualnaja sistiemy w ritczi riebionka Rcvue dc Linguistiąue 7(1962/2). Bucaresl. — 5. Balcy S.: Psychologia wychowawcza w zarysie. Państwowe Wydawnictwo Naukowe ( = PWN), Warszawa⁷1967. — 6. Bargiełówoa M.: Grupy,fonemów spółgłoskowych współczesnej polszczyzny kulturalnej. Biuletyn PoUkiogoTowarzystwa Językoznawczego( ~ BPTJ) 10 (1950). Wrocław—Warszawa—Kraków—Gdańsk. — 7. Bartkowska T.: Rozwój wymowy dziecka przedszkolncgojako wynik oddziaływań wychowawczych rodziny i przedszkola. PZWS, Warszawa 1968. — 8. Bartmińska I., Bartmiński J.: Jak poprawnie wymawiać nazwiska obce w polskim kontekście językowym? L 8/9 (1969). Lublin. — 9. Baudouitt de Courtcnay J.: Z patologii i embriologii jeżyka. Prace Filologiczne (<=PF) 1 (1885). Warszawa. — 10. Bąk P.: Nauka czytania i recytacji w wyższych klasach szkoły podstawowej. PZWS, Warszawa 1972. — 11. Becker K. 1*., Sovak M.: Lehtbuch der LogopOdie. VEB Ycrlag Volk und Gcsur.dhcit. Bcriin 1971.— 12. BenniT.: Fonetyka opisowa języka polskiego z Obrazami głosek polskich podług M. Abińskicgo. Zakład Narodowy imienia Ossolińskich — Wydawnictwo (* ZNiO). Wrocław— —Warszawa—Kraków² 1964. — 13. Hrnni T.: Ortofoniapolska. Uwagi o wzorowej wymowie dla artystów, nauczycieli i wykształconego ogółu polskiego. Książnica Polska Tow. Nauczycieli Szkól Wyższych, Warszawa—Lwów 1924. — 14. BenniT.: Samogłoski polskie. Analiza fizjologiczna i systematyka. Nakładem Towarzystwa Naukowego Warszaw skiego, Warszawa 1912. — 14 a. Bcrcndes J.: Einfiiiintng in Jie Sprachhellkwtde. J. A. Barth Verlag Lcipzig⁷ 1965. — 15. Biedrzycki L.: Fcnclogiczna interpre tacja polskich głosek nosowych. BPTJ 22 (1963). — 16. Biedrzycki L.: Kilka uwag o mowie i piśmie. Języki Obce w Szkole 12 (1968) Warszawa. — 17. Bicltiukow W. W.: Ob utwojenii dierieczi zwukow rieczi. Izdatielstwo »Proswieszczenijc«, Moskwa 1964. — 18. Brajcrski T.: Rozwój sprawności artykulaeyjnej kilkorga dzieci ze środowiska inteligenckiego. L 7 (1967). — 19. Brenstiem-Phanhauscr S.: Rozwój mowy dziecka. PF 15, (1930). — 20. Budagow R. A.: Oczerki po Jazykoznaniju. Izd. Akad. Nauk SSSR (Institut Ja/ykoznonija), Moskwa 1953. —21. Bulanin L. L.: Fonietika sowriemiennoga russkogojazyka. Moskwa 1970.

291