skrypt 8

-9-

Skrypt

Współcześnie z latopisarstwem kijowskim prowadzono również kroniki przy prowincjonalnych dworach biskupich i książęcych. Korzystały one z omówionych tu zwodów kijowskich.

Jak już zaznaczono, Powieść minionych lat zachowała się w wielu kodeksach, najpełniej w Ławrientiewskim (z 1377 r.), Hipackim (z pocz. XV w.), znajdujemy ją w kodeksach Radziwilłowskim (z XV w.), Troickim (1409)i innych. Kodeksy późniejsze zawierają tylko streszczenie Powieści. Również tylko w streszczeniu podają ją latopisy zachodnioruskie. zwane rusko-Litewskimi, czy, konkretnie — białorusko-litewskimi.

Zróżnicowana struktura treści w Pntl

1.dzieje Rusi od 2 poł. IX w. do 1117 roku- panowanie Włodzimierza Monomacha 2.opisy wypraw i walk - źródło :kroniki greckie, rodzime pieśni epickie 3.podania historyczne i opowiadania o podstępach wojennych dopowiadania o założeniu miast- Kijowa i Perejesławia

5. wizerunki i nekrologi książąt

6. geografia (zwięzły zarys geografii politycznej świata by określić przynależność i pochodzenie Słowian, opisy poszczególnych ziem) wierzenia, obyczaje, mentalność, kultura, odzwierciedlenie ówczesnego społeczeństwa feudalnego, przedstawione ówczesne stosunki prawno-administracyjne

7. dzieje Cerkwi ruskiej, zapoznanie się z jej strukturą, stosunkami klasztornymi, ze stanem liturgii.

„Powieść jest kronika przede wszystkim państwową i wcwnątrzklasztorną, w małej mierze ogólnocerkiewną”

8. propaganda wiary prawosławnej

9. pouczenia religijno -moralne -zasada starszeństwa wśród książąt, pouczenia dla mnichów, stosunek do niewiast

lO.opowiadania hagiograficznc, należące do literatury religijnej-0 św.Tcodozym Pieczerskim, O świątobliwych mnichach pieczerskich 11 .legendy, cuda

4 DALSZE LAI OPISARSTWO RUSKIE

XII w. - rozdrobnienie feudalne, obok Kijowa i Nowogrodu powstają inne ośrodki lato pisarskie (zawężanie tematyki kronik) , ale Kijów wciąż pozostał głównym ośrodkiem dziejopisarstwa

Kolejnymi ważnymi zabytkami kronikarstwa ruskiego były Latopis kijowski ( z XII wjoraz trzynastowieczny Latopis halicko-wolyński, oba zachowane w Latopisie hipackim z początku XV w. Jakkolwiek pod względem literackim stoją one niżej od Powieści minionych lat, to jednak odznaczają się dużym bogactwem wiadomości historycznych, w tym dotyczących Polski.

I.atopis kijowski XII w. (dalej l.k.)

•    bezpośrednią kontynuacją Pml (ta do ok. 1117), c.d. od 1118 do 1198 (?)

•    nazwa od miejsca powstania

•    typowy rocznik, systematyzuje materiał wg wstępowania na tron książąt kijowskich, ale chronologia zagmatwana

•    utwór wielowarstwowy, zlepek różnych źródeł, brak mu „obróbki redakcyjnej”