mechanicznych mogą powodować utrzymujący się wzrost rezystywności, który mija po wygrzaniu metalu.
Stopy metali mają rezystywność zależną od rodzaju stopu. W przypadku gdy stop tworzą dwa metale wzajemnie się rozpuszczające, rezystywność stopu jest w szerokim zakresie składu procentowego wyższa, niż rezystywność składników. Przeciwną zależność obserwujemy dla temperaturowego współczynnika . rezystywności. Może on dla pewnego składu procentowego przebierać nawet wartości ujemne (rys. 8.2)
P p Ś2 in
0 20 40 60 80 100% Ni
100 80 60 4(, 20 o Cu
Rys. 8.2. Zależność rezystywności (1) i temperaturowego współczynnika rezystywności (2) od składu jednorodnego stopu Ni-Cu |5|
W przypadku stopów niejednorodnych, tzn. takich gdzie metale składnikowe tworzą mieszaniny kryształów p i a zależy proporcjonalnie od wartości
składników (rys. 8.3).
Domieszki metali i niemetali powodują duże zmiany w rezystywności stopów. Charakter zmian zależy od tego czy stop jest jednorodny, czy też niejednorodny. W przypadku stopów jednorodnych zmiany rezystywności mogą być znaczące. W stopach niejednorodnych rezystywność zmienia się proporcjonalnie do procentowego składu stopu. Można (o prześledzić na jednorodnych st pach miedzi (rys. 8.4) i niejednorodnych stopach aluminium (rys. 8.5).