skanuj0008 (172)

6.2. Usługi hotelowe (noclegowe) 117

w 1994 r. niewiele mniejszy niż hotel afrykański, to miał aż ponad siedmiokrotnie mniej zatrudnionych (w Europie na 1 łóżko przypadało 0,28 zatrudnionego, a w Afryce aż 1,86).

Największa liczba miejsc noclegowych w różnych rodzajach bazy noclegowej jest we Włoszech (1,7 min w 1993 r.). Tylko w regionie rzymskim w 1993 r. było około 1820 hoteli (w tym 1100 w samym Rzymie) z ponad 113 000 miejsc noclegowych. Jednak dynamika wzrostu liczby miejsc noclegowych jest w ostatnich latach we Włoszech niższa niż np. w Hiszpanii (rocznie przybywa 22 000 łóżek) oraz we Francji (gdzie rocznie baza noclegowa zwiększa się o ponad 16 000 łóżek). We Włoszech w ostatnich latach liczba miejsc noclegowych powiększała się rocznie o 8500 łóżek.

Hotele można podzielić na cztery zasadnicze grupy:

•    hotele dla odwiedzających duże aglomeracje miejskie (hotele miejskie),

•    hotele tranzytowe (zlokalizowane głównie przy szosach, dworcach kolejowych, lotniskach itp.),

•    hotele rezydenckie lub rezydencyjne (położone głównie w miejscach o wysokich walorach turystycznych),

•    hotele kongresowe.

Hotele można również dzielić ze względu na liczbę pokoi (np. według Z. Błądka [1987, 15] do 100 pokoi mają hotele małe, od 100 do 350 hotele średnie, a powyżej 350 hotele duże), standard oferowanych usług, sposób zarządzania, przeznaczenie (np. hotele biznesowe, uzdrowiskowe) itp.

Obiekty hotelowe znajdujące się w dużych ośrodkach miejskich są na ogół skupione w centralnej części miasta [Arbel, Piżam 1977; Butowski 1994; Dyduła 1998; Klimczuk 1995; Kot, Kowalczyk 1998; Kowalski 1998; Pearce 1987]. Zdaniem N. Yokeno [1968] wynika to z koncentrycznego modelu użytkowania ziemi w mieście (opracowanego na podstawie krzywej renty gruntowej), zgodnie z którym obiekty hotelowe są zwykle zlokalizowane między głównym centrum administracyjnym a dzielnicą handlową. Badania empiryczne [Pearce 1987] dowodzą, że hotele są zazwyczaj położone na skraju historycznego jądra miasta i tworzą skupiska. Ich lokalizacja [Yokeno 1968, 16] jest związana z przybywaniem turystów do centrum administracyjno-handlowego (ang. CBD) w celach służbowo--handlowych, jak również z odwiedzaniem przez nich w wolnym czasie (oraz przez pozostałe kategorie turystów) zabytków, obiektów kulturalnych, restauracji itd. W Londynie np. główne skupiska hoteli nie znajdują się w City, lecz w niedalekich dzielnicach Westminster, Kensington i Chelsea oraz w dzielnicy Camden. Dotyczy to głównie hoteli 5- i 4-gwiazdkowych, natomiast hotele 3-gwiazdkowe i niższych kategorii są zazwyczaj zlokalizowane w bardziej peryferyjnych dzielnicach miast [BTA 1979]. Z kolei S. Gutierrez Ronco [1977] zauważył, że w Madrycie rozmieszczenie hoteli jest zmienne w czasie i przesuwa się wraz z rozwojem przestrzennym centrum administracyjno-handlowego. W starej części śródmieścia pozostały