««ny już przypadek krzywej stratyfikacji (rys. 6.1). Potencjalna chwicjność staje ti czywistą chwiejnością pod warunkiem wymuszenia ruchu wstępującego, np. przy pn*
8‘ęrze,
pływie powietrza ponad górami albo w układzie cyklonalnym.
Do określenia stanu równowagi potencjalnie chwiejnej, jak też pozostałych stanów ] równowagi, wykorzystuje się tzw. diagram termodynamiczny, na którym wykreśla ij» I krzywą stanu i krzywą stratyfikacji. Wzajemne położenie obu krzywych odzwierciedla I bezpośrednio różnicę między temperaturą powietrza wznoszącego się (krzywa stanu) i temperaturą otoczenia (krzywa stratyfikacji). Jeśli krzywa stratyfikacji leży na prawo od krzywej stanu — równowaga jest stabilna (tak jak w warstwie między poziomami 113 na rys. 6.1). Jeśli krzywa stratyfikacji zajmuje położenie po lewej stronie krzywej stanu*, równowaga jest chwiejna (tak jak powyżej poziomu 3 na rys. 6.1).
Jeśli t nowagą pi
da, nazyu wyżej teg •dlabatę, krzywej n War kształt zl wą stanu peraturj większe stanem Pol T>T' 1 śddan warstw Cl ruchy masy] Komu dolne adiab kowol podli
P(hPa)
h (km)
700
750
800
850
90C
tcC)
Rys. 6.2. Diagram termodynamiczny; powstawanie równowagi konwekcyjnie chwiejnej. Podstawa warstwy wznosi się z poziomu a t do a* a następnie do a3, strop tej warstwy podnosi się z poziomu 6, dob2ib3. Cienkie linie ciągłe — adiabaty suche, przerywane - pseudoadiabaty, kropkowane — zmiany temperatury punktu rosy. 2* i Ta - temperatury punktu rosy na wysokościach a ib,T, ,Tai ,Ta},Tbi> Tbi,Tbt - temperatury na poziomach at-a3, bx~b3. Tt-Tbi - krzywa stratyfikacji: równowaga stabilna, T,-Tb- równowaga neutralna, T, -Tb równowaga chwiejna (zob. rys. 6:3)