Ulw
T*b« 12.3. Średnie strefowe wielkości zachmurzenia (w skali 0-10) (wg Witwickiego, 1980)
Strefa |
Styczeń |
Lipiec |
90-80'N |
5,4 |
8,7 |
80-70*N |
5,9 | |
70-60*N |
6,5 |
7,2 |
60-50°N |
6,8 |
7,2 |
50-40°N |
ii |
61 |
40-30°N |
5,9 |
p |
30-20“N |
4,7 |
5,0 |
20-10'N |
4,7 |
6,1 |
10°N-0 |
5,7 |
m |
0-10°S |
6,2 |
5,3 |
10-20°S |
6,1 |
5,0 |
20-30°S |
6,4 |
5,0 |
30-40°S |
5,7 |
6,0 |
40-50°S |
6,9 |
6,8 |
50-60°S |
8,4 |
7,9 |
60-70°S |
8,8 |
7,8 |
70-80°S |
6,2 |
5,0 |
80-90°S |
5,4 |
3,9 |
Półkula północna |
5,4 |
6,1 |
Półkula południowa |
6,5 |
5,9 |
chmurzenie w tropikach są wysoko rozbudowane, ale nie tworzą tak rozległych syste
mów jak w strefie pozazwrotnikowej. Strefowe minima zachmurzenia są związane z pasem wyżów zwrotnikowych. Astrefowe zaburzenia cyrkulacji (monsuny) powodują jednak, że średnie zachmurzenie okolic zwrotnika jest tylko o około 10% niższe od zachmurzenia strefy okołorównikowej.
Średnie strefowe sumy opadów nawiązują do strefowego zróżnicowania warunków cyrkulacyjnych, wilgotności powietrza i oczywiście do zachmurzenia. Cechą charaktery-