140
żają dni półpochmurne (z zachmurzeniem średniem od 2 do 8 według skali dziesięciostopniowej), to w zimie najczęstszy jest typ pochmurny z zachmurzeniem blizkiem stopnia 10.
W przebiegu rocznym maximum dni pochmurnych (minimum dni pogodnych) przypada na grudzień, kiedy w Polsce bywa przeciętnie 18 dni pochmurnych i tylko 3 dni pogodne. Dotyczy to zresztą miejscowości niezbyt wyniesionych nad poziom morza; stacye górskie (jak np. Góra Śnieżkowa) mają najwięcej dni pogodnych w styczniu i wogóle w miesiącach zimowych, chociaż i liczba dni pochmurnych jest wtedy większa niż w pół-
9
roczu letniem. Maximum dni pochmurnych na Górze Śnieżkowej wykazuje marzec, a następnie październik.
Minimum dni pochmurnych występuje w Polsce przeciętnie w sierpniu, natomiast maximum dni pogodnych charakterystyczne jest dla września lub maja. Wysoka liczba dni pogodnych w maju właściwa jest wszystkim stacyom nadbałtyckim; w pozostałych zaś częściach Polski występuje maximum w maju.
Podobnie jak dla stopni zachmurzenia, wydzielić można również dla przebiegu dni pogodnych i pochmurnych w Polsce następujące dziedziny:
A) Pas NadbałtyckiStacye, leżące w tym pasie (jak np. Ryga, Windawa, Lipawa, Kłajpeda, Królewiec, Hel i t. p.), odznaczają się dużą względnie liczbą dni pogodnych w kwietniu, maju i czerwcu.
B) Pas Środkowy. Stacye tego pasa (jak np. Bydgoszcz) mają maximum główne dni pogodnych we wrześniu, maximum wtórne w maju; dla dni pochmurnych minimum wypada w sierpniu, maximum w grudniu.
C) Pas Górski. Jako reprezentant tego pasa bierzemy Górę Śnieżkową w Sudetach. Miesiące listopad, grudzień i styczeń odznaczają się znaczną względnie liczbą dni pogodnych. Liczby dni pochmurnych są dość jednostajnie rozmieszczone w ciągu roku z przewagą również w miesiącach zimowych (od października do marca).
D) Pas Czarnomorski odznacza się dużą amplitudą w przebiegu dni pogodnych i pochmurnych: w lecie jest tych ostatnich bardzo mało, a stosunki w zimie niewiele różnią się od przeciętnych dla ziem polskich.