li- Bajfciewścz-Grdbowdu. Z. MikuLski. Hydrologia ogólna. Wanuiwa 2005 ISBN 8.1-0M4579-X.«hy WN PWN 2005
»rd w1 |
l'x » |
ms<s. V (m/S) |
T i \ |
J | |
1 | ||
) | ||
i , |
/ |
v„ 1 iwłkt. |
1 z 1 / 1 / 1 / 1 / |
VV. | |
1 / 1 / 1 / va!/ |
□
Rys. 146. Wykres tachoidy:
vpc* ~ prędkość powierzchniowa. vmoł5 - prędkość maksymalna. vv prędkość średnia w pionie. v, - prędkość na głębokości x, - prędkość denna
Rys. 147. Kształt tachoid. a - przepływ swobodny nad powierzchnią gładką (1) i szorstką (2). b - przepływ pod lodem (1) oraz przepływ pod lodem z podbitką śryżową (2). c przepływ przy zarastaniu, d przepływ nad formami dennymi
Stan wody w rzece (H) to wzniesienie zwierciadła wody w danym profilu rzeki ponad przyjęty umownie poziom odniesienia; określa on w sposób względny napełnienie koryta rzecznego, ma wymiar długości i jest wyrażany w pełnych centymetrach. Obserwacje stanów wody prowadzi się na wodowskazach, dlatego poziomem odniesienia jest poziom zerowy podziałki wodowskazu, tzw. zero wodowskazu. Zero wodowskazu obiera się zwykle poniżej dna koryta rzeki i określa się jego rzędną, czyli wysokość nad poziomem
173
i
Cl
C
7T
C
CO
co
co