str 034

Grubość spoin pachwinowych a przyjmuje się w granicach

3 mm ś a <. 0,7 g

gdzie g jest grubością części cieńszej. Zgodnie ze schematem obciążenia (rys. 8.5), spoiny pachwinowe oblicza się z warunku na ścinanie ich przekrojów, tzn.

a_xl_x oraz a₂l₂

gdzie: a_x, a₂ — grubości spoin,

/j, l₂ — obliczeniowe długości spoin.

Z układu sił przedstawionego na rys. 8.4 wynika, że

F_x+ F₂ = F oraz F_xe = F₂(b - e)

Stąd

F, = F- oraz F~ = F —

¹ b    ² b

Warunki na ścinanie spoin obciążonych siłami F_x i F₂ mają postać

T

11

—— ś, k! oraz = —— £ k. ^a\^l\ ^a2^l

gdzie: x_fl, x_t2 — odpowiednio naprężenia rzeczywiste w spoinie lewej i prawej (rys. 8.4),

kl — dopuszczalne naprężenie spoiny uwzględniające jakość spoiny z (przy czym 0,5 ś z ^ 1) oraz wytrzymałość spoiny z_o (przy czym z₀ = 0,65 dla ścinania).

Ostatecznie dla dobrze wykonanej spoiny pachwinowej ścinanej

^kl = zz_ok_r ~ 0,65 k_r

gdzie k_r — dopuszczalne naprężenie na rozciąganie materiału łączonego.

Z warunków wytrzymałościowych na ścinanie spoin oraz z podziału obciążenia wynika, że długości obliczeniowe spoin mają wartości

. F(b - e) . ₌ Fe ¹ a,k;b '    ² a₂k;b

a ich długości rzeczywiste l_r są określone jako

/_rl = Zj + \,5a_x-2, la = 1₂ ⁺ l,5a₂-2

Długość obliczeniowa spoiny pachwinowej ze względu na rozkład obciążenia w jej przekrojach oraz ze względu na karby spoiny powinna zawierać się w granicach

50 mm ś 15a ś l ś. 60a    (8.8)

Jeżeli długość spoiny przekracza 60a, należy wówczas dzielić ją na odcinki.

34