Strona057 (2)

Bardzo interesujący teoretycznie jest proces palenia (przy p = 1 at i t 20 C) azotanu amonowego.* Proces ten łalwo daje się zrealizować przez wprowadzenie do omawianej soli 5% K₂Ci*₂0₇ odgrywającego w tym wypadku rolę katalizatora.

Bibliografia

1.    I. W. Byslrow: Kratkij kurs piratiechnii, Oborongiz, Moskwa 1910.

2.    P. G. Dicmidow: Osnowy gorienija wieszczestw, Izd. MKCh RSFSR, Moskwa 1951.

3.    A. A. Baj ko w: Sobr. trudów, Izd. AN SSSR, Moskwa-Leningrad,

t. II, str. 292 i 31B, 1948.

4.    A. F. B i e 1 j a j e w i L. D. Komkowa: Zawisimost‘ skorosli gorienija tlermitow ot dawlenija. ŻFCh, 24 wyp. 11, str. 1302, 1950.

5.    M. B. Rawicz: Powierchnostnoje bezpłamieimoje gorienije, Izd. AN SSSR, Moskwa 1949.

0. O. A. J e s i n, P. W. G c i d: Fiziczeskaja chimija piromietallurgiczes-kich processoiu, czast¹ I. Mietałlurgizdat, Moskwa 1950.

7. N. N. Siemisnow:    Uspiechi fiziczeskich nauk, 23, 251,    1940;

Izwiestja AN SSSR. Oldielenije tiechniczeskich nauk, nr 5. str. 17011, 1953.

0. J. B. Ze 1 dowieź: Gorienije i dietonacija w gazach, Izd. AN SSSR, Moskwa 1944; ŻETF, 12, 498, 1952.

9.    A. F. Bieljajew, ŻFCh, 12, 93 1933 i 14. wyp. H, 1009, 1940; Sbornik statiej po tieorii WW, Oborongiz, Moskwa 1940, sir. 21—31).

10.    K. K. Andriejew: ŻFCh, 20 wyp. 0. 407—192, 1940.

11.    A. S. Priedwoditielew: lzw. AN SSSR, Otd, tiechn, nauk, nr 5, ■Ir. 741, 1953.

12.    J. S p i c o, L. Staveley: Rozchodzenie się reakcji w układach stałych. J. Soc. Chem. Industry, 68, 313, 348, 1949.

* J. Taylor: Ind. Chemist, 24, 289—90, 4948.

WŁASNOŚCI WYBUCHOWE MAS PIROTECHNICZNYCH

Większość mas pirotechnicznych powinna spalać się spokojnie i równomiernie i dlatego jest pożądane, aby takie masy miały jedynie minimalne własności wybuchowe albo też nie posiadały ich wcale.

Wyrób mas, które posiadają wielką wrażliwość na uderzenie lub tarcie, a jednocześnie znaczną prędkość rozchodzenia się lali delonacyjnej oraz znaczną wielkość siły wybuchu, nasuwa dużo trudności i niebezpieczeństw.

Znajomość własności wybuchowych mas pirotechnicznych jest konieczna, gdyż w wielu przypadkach od) owych własności założy wprowadzenie odpowiedniej metody procesu technologicznego. Własności wybuchowe mas pirotechnicznych określają:    maksy

malną ilość masy, która może mieścić się w budynku produkcyjnym, bezpieczne odległości pomiędzy budynkami, typ budynku i pomieszczeń produkcyjnych (grubość ścian, obecność komór wydmuchowych, rozmiary kabin, konieczność sypania wałów ochronnych itp.), wybór aparatury (typ, wymiary i załadunek mieszalników, typ pras, możliwość masowego prasowania elementów itp.).

Konieczne jest posiadanie jasnego poglądu odnośnie do warunków, w których proces palenia mas pirotechnicznych może przejść w wybuch.

W celu określenia własności wybuchowych mas pirotechnicznych należy przeprowadzić szereg prób, różniących się zasadniczo od analogicznych badań materiałów wybuchowych.

Badania materiałów wybuchowych przede wszystkim mają na celu ustalenie charakterystyki siły wybuchu, aby umożliwić porównanie ze sobą materiałów wybuchowych i określić efektywność ich działania.

Badania mas pirotechnicznych mają na celu stwierdzenie zdolności mas do wybuchu i do rozprzestrzeniania wybuchu. Dopiero wówczas, gdy zostanie ustalone, że w masie wybuch może rozchodzić się w trwały sposób, jest celowe przeprowadzenie dalszych badań; oznaczenia prędkości rozchodzenia się. fali delonacyjnej oraz efektu wybuchowego.

117