strona (203)

ników. wymaga dalszych badań. Etiopatologia skolioz nie jest jednorodna i prawdopodobnie tylko niektóre typy skolioz rnogą odnosić' koi/ysci / lego typu leiajiii.

W każdym przypadku konieczna jest konsultacja lekarza specjalisty medycyny fizykalnej, chiruiga, ortopedy lub spec jalisty medycyny spoitowej.

4.7. Elektrostymulacja mięśni porażonych spastycznie

Niedowłady i porażenia skurczowe występują przy uszkodzeniach ośrodkowego układu nerwowego. Uszkodzenia te są spowodowane udarami, urazami czaszki, występuj w przebiegu chorób ośrodkowego układu nerwowego i po chirurgicznych interwencjach w obrębie czaszki. Obraz porażeń i niedowładów jest bardzo różnorod ny zarówno pod względem lu/ległośii, jak i intensywności. Wynika z uszkodzenia ośrodków organizujących ruchy. Neuron obwodowy i mięśnie nie są bezpośrednio objęte proc esem c horobowym i na pobudzenie zewnętrznym napięciem elektrycznym reaguj tak, jak mięśnie unerwione prawidłowo.

Przez wiele lat uważano, że stymulacja mięśni nicdowładnych skurczowo jest meefeklywna. Doświadc zenia ostatnie łi lat wykazuje wielostronne, wartościowe efekty tej metody. Zasługuje ona na szersze rozpowszechnienie, zwłaszcza u chorych w młodym wieku.

Elektrostymulacja mięśni porażonych spaslyc /nie może dawać' następujące korzyści:

-    zwiększa ich siłę, masę i wytrzymałość,

-    /mniejsza Irolesnosć ruchowy w przykurczonych stawać h,

-    pomaga w reedukacji i wzmacnia motywację do rehabilitacji,

-    zapobiega przykurczom i zrostom, zwiększa zakres ruchów,

-    zmniejsza patologiczne napięcie mięśni,

daje efekt „pompowania" w naczyniach zylnych i limfatycznych,

-    przyczynia się do zapobiegania odleżynom i może służyć do ich lec zenia,

-wsfx>maga czynności ruchowe za pomocą elektrostymulacji czynnościowej

EbS.

W pieiwszyc.h kilkunastu dniac h choroby porażenie ołiejmuje wszystkie mięsnie (prostowniki i zginacze) dotkniętej części ciała i ma charakter wiotki. W tym czasie następują ubytki masy i siły mięśni. Następnie powraca napięcie mięśni i staje się nadmierne, zwykłe silniejsze w zginaczach. W tym czasie wrac a stopniowo zdolność do wykonywania ruchów, poc zynając od dyslalnycb małych stawów. Po kilku miesiącach zmniejsza się niesprawność ruchowa. Kuchy pozostają jednak mniej precyzyjne, mięśnie wykazują wzmożone napięcie i wzmożoną pobudliwość. Przeważają napięcia zginaczy, co powoduje typowe ułożenia, a następnie pr/ykurc ze.

W pierwszym okresie porażenia celem stymulacji może być utrzymanie siły i ma sy mięśni, podtrzymanie ich reakcji troficznych i pomoc w utrzymaniu ruchomości stawów. Skurcze wywołane es, lak jak skurcze naturalne, podtrzymują troficzne funk-< je nerwów i układu odżywczego mięśni. Paqent w ostrym okresie choroby cierpi, zwykle jest niezdolny do samoobsługi i znajduje się w stanie szoku spowodowanego porażeniem. Stanowi to jroważną przeszkorlę do stosowania es. Po ustąpieniu ostrych objawów ośrodkowych ważniejsze stają się recdukacyjnc możliwości stymulacji. W tym celu stosuje się es mięśni najbardziej użytecznych oiaz ćwii zenia zamiarowe

20J