strona (220)

%. W punktach spustowych, lak nazywamy miejsca, które nie wykazuje wyraźnych zmian patologicznych poza szczególną bolesnością uciskową. Uciskanie tych punktów powoduje wystąpienie bólu charakterystycznego dla danego st hoizenia, rozszerzającego się na okoliczne tkanki. Należy uważać, aby zabieg nie wywoła! reakcji spustowej związanej /. nasileniem bólu.

1 W punktach akupunkturowych. Punkty akupunkturowe leżą zwykle daleko od miejsca chorego. Przyjmuje się, że działanie na te punkty wywołuje zstępującą antyno-cycepcję. podczas gdy w lize.rh pierwszych wymienionych sposobach można spodziewać się przede wszystkim antynocycepcji segmenlarnej. Akupunktuizyści kwalifikowani uzyskują większy orlsetek pozytywnych rezultatów niż niewykwalifikowani.

5. Wzdłuż pni nerwowych i naczyniowyc h. To ułożenie elektrod jest zalecane wtedy, gdy ból przebiega wzdłuż tych narządów.

0. W punktach o zwiększonej przewodności elektrycznej (zmniejszonym ojioi/e elektrycznym). Można je znaleźć na skórze za jromor ą -ą*?i jalnych przyrządów. Występują co kilka centymetrów, nieregularnie. Prawdopodobnie związane są z układom naczyniowym i potnym. Ten sposób wydaje się polegać na efekcie placebo.

Należy zaznaczyć, że punkty akupunkturowe w większości przypadków nie pokrywają się z punktami o zwiększonej przewodności. Obydwa rodzaje punktów nic pokrywają się z punktami spustowymi.

W przypadkach bólu rozłożonego na większej jirzestizeni, np. w ischialgii, można wykonanie zabiegu jłodzielić na dwa lub nawet trzy etapy, dzieląc, odpowied-nio przestrzeń objętą bólem, lub ograniczyć zabieg tylko do okolicy najbardziej bolesnej. Kiedy ból występuje w wielu okolicach, np, w- reumatoidalnym zapaleniu stawów, również można wybrać' do zabiegów okolicę o największym nasileniu bólu.

Wskazania

Wskazaniem są bóle dobrze ograniczone, krótkotrwałe i przewlekające się, w tym także ból przyranny i jwoporacyjny oraz typowe zesjmły bólowe. Bóle takie sjKilykamy w następujących zaburzeniach:

choroba zwyrodnieniowa stawów i kręgosłupa, w tym także choroba dyskowa,

-    gościec tkanek miękkich, zespół bolesnego barku, łokieć tenisisty i im,

-    fibromialgia,

neuralgie. ischialgia i neuralgie ramieniowe, szyjne, międzyżebrowe,

-    stany pourazowe, świeże i późne. Te ostatnie po cięższyc h urażać h występują wraz z przykurczami i bólami neurogennymi.

f.zęsto stosuje się eleklrolerapię wraz z lekami przeciwbólowymi. Należy o tym pamiętać, że leki przeciwbólowe zaleca się brać regularnie, a nie tylko w razie bólu. U pacjentów z chorobą wrzodową lub z wrażliwym przewodem pokarmowym, u których leków przeciwbólowych nie można stosować, fizykoterapia zostaje główną metodą zwalczania bólu.

W bólach rozległych i Irzewnyi h elektroteiapia nic przynosi elektów.

Elektroterapia może być samodzielnym środkiem tylko w ogianic zonych bólach. Zwykle jest stosowana jednocześnie z innymi metodami jako równorzędna lub wspomagająca. Z eleklroterapią powinny być łąc zone: masaż, nagrzewania, krioterapia, laser, mognetoterapia. W jednym dniu należy stosować jedną lub najwyżej dwie / wymienionych metod fizykalnych i kinezyterapię.

220