W bólach kręgosłupa stosuje się zabiegi poprzeczne w stosunku do kręgosłupa, układając- elektrody po obu jego stronach. Kiedy bóle mają charakter korzeniowy, linie sił pola układa się wzdłuż pasma bólu. Przy bólach przykręgowy< h, jednostronnych, anodę układa się przy samym kręgosłupie, a katodę na udzie lub po drugiei stronie tułowia. Podobnie w bólach ischialgicznych. Kiedy ból promieniuje wzdłuż całej kończyny, można podzielić tę pr/eslr/eń na dwa odcinki i poddać galwanizacji podłużnej każdy odcinek osobno, 5tosu|e się średnie lub duże gęstości prądu. W tych przypadkach wrażliwość chorego jest głównym kryterium wielkości dawki. Nic wolno przekraczać gęstości maksymalnej, tj. 0,5 mA/cm7.
Przykładami zabiegów na tułów są galwanizacje według Szczcrbaka, znane jako kołnierz, pas górny i pas dolny. Mają one pobudzać segmenly układu wegetatywnego i poprawiać łunkcję narządów prze/ nie unerwianych. Kołnierz ma wpływać na układ troficzny kończyn górnych, pas górny ma powodować odczyn przekrwienny narządów jamy brzusznej, a pas dolny wpływać na narządy w miednicy małej. Charakterystyczne dla tej metody są elektrody czynne o dość dużej powierzchni (pas dolny i kołnierz około 6 x 40 cm, pas górny 10x12 cm). W kołnierzu czynną ciek trodą jest anoda, w pasach katoda.
Zabiegi wodno-elektrycznc polegają na podawaniu energii elektrycznej w kąpieli Napięcie przenosi się przez wodę. Stosuje się dwa rodzaje kąpieli: kończynowe i całkowite. Przesłanką do stosowania prądu stałego w kąpieli jest jego wpływ na zwierzęta. Zabiegi, w których anoda była bliżej głowy, uważa się /a uspokajające (nazywano je wstępującymi), a te, w których anoda była na stopach, a katoda blisko głowy, za po-
Ryc. 4.26. Pas galwaniczny (A) i kołnierz galwaniczny (B), wg Szczerhaka (za Konarską) (ryc. M. Cieśli-kowska)
227