strona (352)

Stan chorobowy	Jon
Ból	lidokaina, hydrokor-tyzon, salicylan, magnez
Stan zapalny	hydrokortyzon. salicylan
Skurcz mięśni	magnez, wapń
Niedokrwienie	inetacholina, magnez, jodyna
Obrzęk	metaeholina, magnez, salicylan, hialuronidaza
Złogi wapnia	kwas octowy
Grzybica	miedź
Guzki dnawe	lit
Otwarte rany	cynk
Alergiczny nieżyt nosa	miedź
Blizny, zrosty	chlor, jodyna, salicylan
Nadmierna polliwość (patrz ryc. 7-8)	woda, zmiany polaryzacji elektrod
Zmniejszona lub zwiększona pobudliwość nerwów	wapń

Tabela 7-1. Jony i ich zastosowanie w leczeniu określonych stanów chorobowych

Wzbudzony przez prąd przepływ elektronów dodatkowo zwiększa intensywność ruchu jonów i jest podstawą zjawiska transportu jonów, czyli jonoforezy.

Ponieważ różne tkanki stawiają różny opór prądowi, bardzo dużego znaczenia nabiera umiejscowienie elektrod. Problem ten omawia się w podrozdziale „Przygotowanie elektrod”.

Wybór jonu w zależności od rodzaju choroby

Wykorzystywane w jonoforezie jony i choroby, w których można je zastosować, podano w tabeli 7-1. Szczegółowe dane na temat źródeł, spolaryzowania i zastosowań klinicznych jonów można znaleźć w rozdz. 9 w podrozdziale poświęconym sposobom wykonywania zabiegów. We współczesnych pracach z tej dziedziny spośród substancji wprowadzonych do ustroju podczas zabiegu jonoforezy wymienia się antybiotyki, a także różne odmiany związków steroidowych, takich jak kortyzol i deksame-tazon.

Ryc. 7-9. W leczeniu choroby Peyroniego jonoforcza hydrokortyzonu jest metodą z wyboru, stosowaną w celu zmniejszenia nasilenia procesu zapalnego. Na fotografii widoczna jest odpowiednio ukształtowana mała elektroda aluminiowa na podkładzie z wilgotnego ręcznika (inny sposób postępowania omówiono na str. 202 i zilustrowano na ryc. 9-11).

160