Ryc. 4-9. Wprowadzanie hydrokortyzonu jako środka przeciwzapalnego podczas zabiegu ullrafonoforezy do tkanek miękkich otaczających bolesna ostrogę piętową.
Dostępne w sprzedaży żele sprzęgające mają różną konsystencję, barwę i skład chemiczny. Mimo to wydaje się, że wszystkie umożliwiają prawidłowe przenoszenie energii fal dźwiękowych z głowicy na skórę pacjenta. Często stosowanym środkiem sprzęgającym jest olej mineralny. Woda również jest znakomitym przewodnikiem fal dźwiękowych.
Zasady używania głowicy ultradźwiękowej
1. Po obszarze, który ma być poddany zabiegowi, należy rozprowadzić odpowiednią ilość żelu sprzęgającego.
2. Rozgrzać głowicę przetwornika, trzymając ją w dłoni lub zanurzając w ciepłej wodzie.
3. Po włączeniu urządzenia, ustawieniu regulatora mocy w najniższym położeniu i odczekaniu, zgodnie z zaleceniami producenta, aż urządzenie się rozgrzeje, głowicę należy umieścić na obszarze nadźwięka-wianym.
4. Powoli zwiększać moc, aż do osiągnięcia uprzednio określonej wartości podanej jako W/cm2 lub W.
5. Przesuwać głowicę po obszarze na-dźwiękawianym, wykonując nieznaczne ruchy okrężne i podłużne ruchy głaszczące (ryc. 4-11 i 4—12).
6. Podczas nadźwiękawiania okolic wyniosłości kostnych należy zachować szczególną ostrożność, aby uniknąć sprawienia pacjentowi bólu i podrażnienia okostnej.
7. Urządzenia do terapii ultradźwiękami są zazwyczaj wyposażone w zegar pozwalający na odmierzenie zalecanego czasu zabiegu.
8. W licznych instrukcjach obsługi i podręcznikach zaleca się, aby po zabiegu
Metoda standardowa (fala ciągła)
Fala przerywana
Ryc. 4-10. Porównanie techniki ciągłej i przerywanej (impulsowej) nadźwiękawiania. Przerwa wynosi zwykle '/wl s. Pacjenci zwykle nie odczuwają różnicy między nadźwiękawianiem ciągłym a impulsowym
77