stre Dysfunkcje

Turystyka w obliczu wyzwań XXI wieku

i bezpieczeństwa, które są niezbędne dla rozwoju krajowej i międzynarodowej turystyki"⁷⁷.

Jednak polityczne funkcje turystyki odnoszą się nie tylko do turystyki międzynarodowej. Przedmiotem zainteresowania państwa jest także turystyka krajowa, przed którą władze stawiają również określone cele. Polityczne zaangażowanie się państwa w rozwój turystyki wynika z tego, że wywiera ona duży wpływ na wiele dziedzin życia społeczno-gospodarczego. Dzięki podróżom turyści mają możliwość zapoznania się ze zmianami i osiągnięciami danego kraju, co wpływa na ocenę polityki prowadzonej przez ekipy rządzące. Turystyka jest także znakomitym sposobem kształtowania postaw, świadomości narodowej oraz wychowania w duchu patriotyzmu.

Dysfunkcje

Również w przypadku politycznych funkcji turystyki można wskazać na pewne zagrożenia i niekorzystne zjawiska. Najgroźniejszym z nich jest naruszanie zasady politycznej i ideologicznej neutralności czasu wolnego i zachowań turystycznych ludności. Z przykładami wykorzystywania turystyki dla celów ideologicznych mieliśmy do czynienia już przed drugą wojną światową. Pierwsze działania mające na celu pozyskanie robotników za pomocą wczasów podjęto już w 1925 roku we Włoszech. Wspierana przez tamtejsze władze organizacja Dopo La-voro, organizowała ośrodki popularnego i taniego wypoczynku, które w istocie były obiektami mającymi na celu indoktrynację polityczną. Z. Kulczycki pisze, że wykorzystywanie turystyki do celów ideologicznych „ do perfekcji doprowadził hitleryzm"⁷⁸. W Niemczech działała wówczas silnie wspierana i dotowana przez państwo, wielka organizacja „Kraft durch Freude" (Siła przez Radość), która traktowała czas wolny, a zwłaszcza turystyczne i krajoznawcze formy jego wykorzystania, jako potężne narzędzie w rękach państwa, służące propagowaniu ideologii faszystowskiej. W 1937 roku w imprezach tej organizacji uczestniczyło ponad 9 milionów osób, a więc co 7 mieszkaniec Niemiec. W istocie organizacja ta była swoistą machiną do

77    The Hague Declaration onTourism, WTO/IPU, Hague 1989. Cyt. za.: Gaworecki W.W., Turystyka ... op. cit.,

s. 335.

78    Kulczycki Z., Historia turystyki, SGPiS, Warszawa, 1982, s. 174.