1. Ab ovo usque ad mała.
Od początku do końca.
2. Flamma fumo est proxima
Nie ma dymu bez ognia.
3. Maximum remedium irae dilatio est.
Najlepszym lekarstwem na gniew jest zwloką.
4. Aiiena vitia in oculis habemus, a tergo nostra sunt.
Cudze błędy mamy przed oczami, własne za plecami.
5. Scientiae radices amarae, fructus dulces.
Korzenie wiedzy są gorzkie, ale jego owoce słodkie.
6. Amicitias immortales, mortales inimicitias esse debent.
Przyjaźnie powinny być nieśmiertelne, nieprzyjaźnie śmiertelne.
7. Homini mendaci, etiamsi vera dicit, nemo credit.
Nikt nie wierzy kłamcy, choćby mówił prawdę.
8. Inter vepres rosae nascuntur.
Róże rosną wśród cierni.
9. Non tam praeclarum est scire Latine, quam turpe nescire. Cyceron
Znajomość łaciny może nie jest przedmiotem chluby, ale jej nieznajomość przynosi
wstyd.
10. Absit omen!
Oby to nie było złym znakiem.
11. Verba docent, exempla trahunt.
Słowa uczą przykłady porywają.
12. Gutta cavat lapidem non vi, sed saepe cadendo.
Kropla drąży kamień nie siłą, lecz częstym padaniem.
13 . De gustibus non est disputandum.
O gustach się nie dyskutuje.
14. Amor omnia vincit et nos cedamus amori.
Miłość zwycięża wszystko i my ulegajmy miłości.
15. Consuetudo est altera natura.
Przyzwyczajenie to druga natura.
16. Dulce et decorum est pro patria mori.
Słodko i pięknie jest umrzeć za ojczyznę.
17. Per aspera ad astra.
Przez trudy do gwiazd.
18. Suae quisque fortunae faber est.
Każdy- jest kowalem swojego losu.
19. Cum bonis bonus eris, cum malis perverteris.
Z dobrymi będziesz dobry, ze złymi popsujesz się.
20. Errare humanum est.
Błądzenie jest rzeczą ludzką.
21.0 tempora! O mores!
O czasy! O zwyczaje!
22. Festina lente!
Spiesz się powoli.
23. Quot homines tot sententiae.
Ile ludzi tyle zdań.
24. Inter arma silent leges.
W czasie wojny milczą prawa.
25. Linguam unam natura, duas dedit omnibus aures.