Str080 (4)

80

6. ROZPLANOWANIE WEWNĘTRZNE REDUKTORÓW, wg [15,42,52] 6.1. WIADOMOŚCI OGÓLNE

e₄=(5,0...7,0) mm.

e_s=l,2<5 mm, e₆=(5...10)m mm.

e₇ = (5,0...8,0) mm. s=k+ó+4 mm.

h = 0,8hi    mm.

mm.

h₂-h,    mm.

^4min~ 5,0 mm. A₅=(0...5) mm.

mm.

Wewnętrzne rozplanowanie wykonuje się po zakończeniu obliczeń wytrzymałościowych przekładni reduktora, na MM-papierze, w skali 1:1 (1:2), ołówkiem.

Wewnętrzne rozplanowanie reduktorów wykonuje się:

-    dla rozmieszczenia kół zębatych wewnątrz reduktora

w sposób gwarantujący otrzymanie minimalnych wewnętrznych wymiarów reduktora (5_wew iiwew);

-    dla sprawdzenia, czy koła zębate jednego stopnia nie nakładają się na wały (koła) obok położonego stopnia reduktora;

-    dla wyznaczenia odległości między podporami wałów reduktora (L );

-    dla wyznaczenia punktów przykładania sił obciążających wał (odległości L\, Lj, Lj).

PARAMETRY ZADANE:

1.    Wymiary zębatych kół przekładni walcowych, stożkowych, ślimakowych (5.3.1, 5.3.2, 5.3.4, 5.3.5, 5.3.8).

2.    Średnice wałów d_wai (tabl. 2.4).

DOBIERA SIĘ:

1.    Długość L_p i średnice D_p piast kół zębatych

Ep~Dp~(l,6...1,8) d _wał.

2.    Dobiera się z katalogu łożysk lub 19.8 (bez obliczeń) wymiary gabarytowe odpowiednich łożysk tocznych [D, B (T)] odmiany średniej o wewnętrznej średnicy d = d wat (rys. 6.1.1).

B (T)

Rys. 6.1.1. Wymiary łożyska

ORIENTACYJNE WYMIARY DO ROZPLANOWANIA

1.    <5 - grubość ścianki korpusu reduktora ó 5 8,0 mm.

1.1.    Dla reduktorów walcowych:

- jednostopniowych    ó = (0,025 a_w wa, +1) mm;

-    dwustopniowych    ó = (0,025 o_w wai₂+3) mm.

1.2.    Dla reduktorów stożkowych:

-jednostopniowych    5-(0,050 i?„+l)    mm;

-    stożkowo-walcowych    <5= (0,025 o„_wai+3)    mm.

1.3.    Dla reduktorów ślimakowych:

-jednostopniowych    6= (0,040o_wa+2)    mm;

-    ślimakowo-walcowych (6= (0,040 a_wi\ +3) mm;

(większa wartość) , ó = (0,025 a*,_wai+3) mm.

2.    Minimalna odległość od wewnętrznej powierzchni ścianki reduktora do:

-    bocznej powierzchni obracającej się

części    e = (1,0... 1,2) ó mm;

-    bocznej powierzchni łożyska tocznego    e,= (0...5) mm.

3.    Minimalna odległość w kierunku osiowym między obracającymi się częściami osadzonymi na: -jednym wale e₂= (0...5) mm;

- różnych wałach e₃ = (0,5...1,0)5 mm.

4.    Minimalna odległość w kierunku promieniowym między kołem zębatym jednego stopnia a wałem drugiego stopnia

5.    Minimalna odległość w kierunku promieniowym od wierzchołków kół zębatych do:

-    wewnętrznej powierzchni ścianki korpusu

-    wewnętrznej dolnej powierzchni ścianki korpusu

(o wielkości e₆ decyduje objętość kadzi olejowej) (13.3-13.5,14.2).

6.    Minimalna odległość od bocznych powierzchni części obracających się razem z wałem do nieruchomych części zewnętrznych reduktora

7.    Szerokość kołnierzy s łączonych śrubą o średnicy d_il2 = 1,5 ó z uwzględnieniem gmbości ścianki ó

k = f (d_b) (tabl. 6.1.1).

8.    Grubość kołnierza pokrywy bocznej, mm h\=f(D)

(tabl. 13.1.1, rys. 13.1.3).

9.    Wysokość łba śmby

10.    Grubość tulei A₃=f(D)(tabl. 13.11.1)

11.    Grubość kołnierza tulei

12.    Odległość od bocznej powierzchni łożyska do bocznej powierzchni nakładanej pokrywy ń₄ dobiera się konstrukcyjnie

13.    Odległość między bocznymi powierzchniami łożysk montowanych parami

14.    Inne nieoznaczone parametry korpusu reduktora (13.6)

Po doborze orientacyjnych wymiarów reduktora należy wykonać jego rozplanowanie wg 6.2...6.7.

Tabl. 6.1.1. Zależność k = f(d_ir)

d śr	k
mm
M8	24
M10	28
M12	33
M16	40
M20	48
M24	55

Wynikiem rozplanowania są wielkości L, L_{, L₂, które wyznacza się ich pomiarem na MM-papierze.

Udokładnia się również grubość ścianki reduktora 5 = f(N) (tabl. 6.1.2), gdzie N= (2L_v/ev/+B_wew+ H_vew)/3. Wymiary L_wcw, B_wev,, Wwcw wyznacza się wg rys. 6.2.1... ...6.7.1.

Tabl. 6.1.2. Zależność 6={(N)

N, m	0,05	0,15	0,3	0,7	1,0	1,5	2,0	3
(5, mm	4	5	6	8	10	12	15	20