w3 (38)

4.    Warstwice zasadnicze kreśli się linią ciągłą o grubości 0.13[mm], natomiast warstwice pomocnicze linie kreskową (długość kreski - 4.0[mm], odstęp - 2.0[mm]) o grubości 0.13[mm].

5.    Warstwice o cechach wysokości będących wielokrotnością 5[m] należy wykreślać linią pogrubioną o grubości 0.35[mm].

6.    Warstwice rysuje się na całej powierzchni arkusza mapy, przerywając je pod budynkami, drogami, rzekami, zbiornikami wód, skałami, kamieniołomami i innymi obiektami, które nie odzwierciedlają naturalnego charakteru rzeźby terenu.

7 W przypadku dużego miejscowego zagęszczenia warstwie, gdy odstępy między warstwicami są mniejsze od 3[mm] w skali mapy, można opuszczać kolejno warstwice pomocnicze, a następnie zasadnicze.

V.    Zasady opisywania warstwie.

1.    Wartość warstwie przy cięciu metrowym opisuje się bez miejsc dziesiętnych, a przy cięciu mniejszym - z uwzględnieniem miejsc po przecinku.

2.    W miejscu opisu wartości warstwicy, rysunek warstwie/ należy przerwać, a liczba powinna być skierowana podstawą w stronę spadku terenu.

3.    Nie należy opisywać warstwie poza ramkami sekcyjnymi.

VI.    Wskaźnik spadu terenu.

Wskaźnik spadu terenu (kreska prostopadła do warstwicy, skierowana w kierunku spadu terenu) należy umieszczać w przypadkach uzasadnionych koniecznością zwiększenia czytelności przy określaniu kierunku spadku lub w celu odróżnienia form wypukłych od wklęsłych, czyli:

-    przy niewielkich odcinkach warstwie przeciętych ramką sekcyjną;

-    przy zamkniętych warstwicach na lokalnych wzniesieniach i nieckach;

-    na terenach płaskich przy dużym rozstępie pomiędzy warstwicami.

VII.    Punkty charakterystyczne terenu.

Rzeźbę terenu przedstawioną za pomocą warstwie uzupełnia się opisem wysokości punktów terenowych dla najbardziej charakterystycznych dla danego obszaru punktów, jak np.:

-    szczytów wyróżniających się wzniesień i odosobnionych pagórków;

-    najwyższych punktów działów wodnych i przełęczy,

-    najniższych punktów dolin, dołów, wąwozów, parowów, żlebów, rzędnych dna rowów w odstępach około 10[cm] w skali mapy;

-    rzędnych wysokości osi dróg urządzonych w odstępach około 10[cm] w skali mapy;

Opisy wysokości dla naturalnych i sztucznych form terenowych podaje się z dokładnością 0.1 [m].

Charakterystyczny punkt terenowy przedstawia się za pomocą wyraźnej kropki, natomiast wysokość pisma opisu wynosi:

2.0[mm]    dla map w skali 1:500, 1:1000, 1:2000

1,5[mm]    dla map w skali 1:5000.