Siła elektrodynamicznego oddziaływania przy zwarciu trójfazowym:
Fm3=0,2iP32(l/as)0,87 , N
dwufazowym:
Fm2=0,2iP22(l/as) , N
pomiędzy składowymi szynami równoległymi ‘"f"' układu wielopaskowego:
Fs=0,2(ip/n)2(U/as) , N
n- liczba przewodów U- odległość między odstępnikami a$- odstęp obliczeniowy między osiami przewodów składowych.. Przy wyznaczaniu odstępu obliczeniowego należy korzystać ze wzoru:
U/as=ki2/ai2+ki3/ai3+...+kin/am
wartości km i am jak na wykresie.
Założenie, że przewód jest sztywny pozwala pominąć siły poosiowe i uwzględnić tylko siły zginające. Naprężenie zginające w przewodzie fazowym obliczamy ze wzoru:
<7n=V„&/r P^ml / (8Z)) , N/mm2 Naprężenie zginające w przewodzie składowym jest równe:
□ | |
d |
<Ts=V0siV,r P^sls / (16Zs)) , N/mm2 We wzorze oznaczono: Z- wskaźnik wytrzymałości przekroju, cm3. Wartości wskaźnika Z wyznacz się ze wzoru, w którym wartość wymiaru b zmienia się zależnie od położenia osi zginania (x lub y). Dla układów wielopaskowych ustawionych pionowo stosować:
|| Zy= (B3-d3)b/(6B) gdzie B szer. pakietu = 3d Jy= (B3-d3)b/12
III Zy= (B3-26d3)b/(6B) gdzie B szer. pakietu = 5d Jv= (B3-26d3)b/12
|| || Zy= (B3-di3+d23-d33)b/(6B) gdzie B szer. pakietu = 6d+d3, d3- odstęp między parami szyn,Jy=(B3-di3+d23-d33)b/12 Współczynniki V uwzględniają skutki dynamiczne wynikające z rezonansu i zadziałania automatyki SZR. Należy
odczytać je z wykresu w funkcji stosunku fc/f (f=50 Hz)
Częstotliwość drgań własnych pojedynczeumprzewodu:
fc=(y/l){[EJ/m’) , Hz __
We 9££orze0/??- nft&sa (5\%ewo9?i faztoweęfa na j^dnosWcę długości, I- długość przęsła między podporami szyny.
W przypadku przewodu fazowego w postaci pakietu szyn należy obliczyć masę m’ oraz moment bezwładności w odniesieniu do całego przewodu fazowego. Naprężenia w przewodach składowych i przewodzie fazowym sumuje się
algebraicznie. Suma naprężeń musi spełniać warunek: cxtoI<=q Rp0.2 N/mm2
Oraz dla przewodu składowego aCT<= Rpo.2 N/mm2 by nie nastąpiło zetknięcie przewodów. q- współczynnik plastyczności zależny od geometrii przekroju przewodu. Dla przekroju prostokątnego q=1,50
Belka o jednym przęśle, końce A i B mocowane przegubowo |
0,5 w A i B |
1,0 |
0,157 |
Belka o jednym przęśle, końce A i B mocowane sztywne |
0,5 w A i B |
0,5 |
0,356 |
Belka o dwóch przęsłach, węzły mocowane przegubowo |
Końce 0,5 środek 1,25 |
0,73 |
0,245 |
Belka o 3 i więcej przęsłach, węzły mocowane przegubowo |
Końce 0,4 wewnętrzne 1,1 |
0,73 |
0,356 |