Wagony kolejowe i hamulce (139)

płyt (elektrod) ujemnych tlenek kadmu (akumulatory niklowo-kadmowe) hądź tlenek żelaza (akumulatory niklowo-żelazowe). Jako elektrolit stosuje się roztwór wodny wodorotlenku potasu.

W procesie ładowania akumulatora zasadowego na elektrodzie dodatniej awuwartościowy wodorotlenek niklowy przechodzi w związek trójwartościowy i jednocześnie tworzy się woda. Gęstość elektrolitu w akumulatorach zasadowych nie może być przyjmowana jako parametr oceny stanu naładowania akumulatora. Zmiany gęstości elektrolitu w procesie ładowania lub wyładowania akumulatora są nie do wychwycenia normalnym areometrem.

W celu zwiększenia trwałości akumulatora do elektrolitu dodaje się wodorotlenku litu. Gęstość elektrolitu decyduje także o temperaturze jego zamarzania i z tego względu gęstość elektrolitu dobiera się w zależności od zakresu temperatur, w jakich akumulator ma pracować, np. dla temperatur poniżej — 20°C powinien mieć gęstość 1,26-5-1,28 g/cm³.

Do sporządzania elektrolitu należy stosować wodę destylowaną pamiętając, że wodorotlenek potasu dodaje się do wody, a nie odwrotnie: Należy przy tym nie dopuszczać do nadmiernego rozgrzania się roztworu, a gęstość mierzyć po ostudzeniu roztworu. Przy sporządzaniu elektrolitu me wolno używać narzędzi nieodpornych na działanie ługu, a więc cynkowanych, miedzianych, aluminiowych, ołowiowych itp., oraz naczyń używanych do sporządzania elektrolitu do akumulatorów kwasowych. Wszelkie kwasy niszczą nieodwracalnie akumulatory zasadowe.

Wydobywające się w czasie ładowania akumulatorów gazy tworzą wybuchową mieszankę tlenku i wodoru, dlatego skrzynie podwagonowe mieszczące akumulatory oraz pomieszczenia do ładowania akumulatorów muszą być dobrze wentylowane. Nie wolno podczas ładowania akumulatorów używać otwartego ognia, a podczas sporządzania elektrolitu należy chronić skórę rąk przed poparzeniami.

Poziom elektrolitu i jego gęstość powinny być okresowo sprawdzone, przynajmniej raz na kwartał. Elektrolit uzupełnia się najczęściej wodą destylowaną.

8.5. Oświetlenie

Stare typy wagonów, mają oświetlenie żarowe (żarówki z trzonkiem bagnetowym o mocy 15, 25, 40 i 60 W), nowsze zaś — oświetlenie fluorescencyjne.

Przykładowy schemat instalacji oświetleniowej wagonu 1 klasy przedstawia rysunek 8.16. Świetlówki są zasilane prądem przemiennym o napięciu 220 V i częstotliwości podwyższonej do około 500 Hz. Do zmiany prądu stałego 24 V na prąd przemienny 220 V służą tranzystorowe przekształtniki, umieszczone indywidualnie przy każdej świetlówce. Prze-

139