tropomiozyna i troponina. Podobnie również wykształcony jest układ sarkotubulamy (siateczka sarkoplazmatyczna).W obszarze wstawki występuje kilka rodzajów specjalnych połączeń. Są to miedzy innymi neksusy, czyli połączenia szczelinowe. Zawierają one walcowate twory zwane koneksonami (kanały białkowe), przebijające błony sąsiadujących ze sobą komórek umożliwiając przepływ jonów. Stad przypisuje się im podstawową funkcję w szybkim przepływie impulsów elektrycznych z komórki do komórki.
Między pęczkami włókien mięśniowych oraz pomiędzy poszczególnymi włóknami występuje tkanka łączna wiotka, wraz z którą wnikają naczynia krwionośne, tworzące bardzo rozbudowaną sieć naczyń włosowatych, która jest dwukrotnie bardziej gęsta niż w mięśniach szkieletowych. Wynika to z nieustannej pracy mięśnia sercowego przez całe życie, od czego zależy funkcjonowanie całego organizmu. Stąd rozbudowana sieć naczyń krwionośnych zapewnia zwiększone dostawy substancji odżywczych i tlenu.
Molekularny mechanizm skurczu mięśnia sercowego jest podobny ogólnie do skurczu mięśnia szkieletowego i wyjaśnia go ślizgowa teoria skurczów i sprzężenie pobudzeniowo-skurczowe. Pobudzenie rozszerza się czynnie i jest warunkiem skurczu, który zostaje zainicjowany przez nagły wzrost wewnątrzkomórkowego stężenia jonów Ca2+. Skurcz ustaje, gdy z sarkoplazmy zniknie nadmiar aktywujących jonów wapniowych, czynnie wychwytywanych przez siateczkę sarkoplazmatyczną, przenoszonych przy udziale pompy wapniowej.
Funkcją mięśnia sercowego jest przetaczanie krwi żylnej do obiegu płucnego oraz krwi tętniczej do aorty i jej odgałęzień. Spełnianie tej funkcji gwarantuje mniej więcej równoczesny skurcz wszystkich włókien poszczególnych części serca. Główna strukturą zapewniającą integrację skurczową tak wielu włókien jest ułożenie oddzielnych, otoczonych błoną komórek mięśnia sercowego tzw. kardiocytów, oraz ich kontakty z komórkami sąsiednimi za pomocą opisanych wcześniej wstawek. Istnienie we wstawkach koneksonów zapewnia bardzo niski opór elektryczny i umożliwia przewodzenie stanu czynnego pomiędzy poszczególnymi komórkami mięśnia sercowego. Dzięki temu kardiocyty są sprzężone elektrycznie. Zatem mięsień sercowy, choć jest zbudowany z
53