wykłady z socjologii 13 2014 (46)

Czynniki kryzysu na poziomie wiedzy profesjonalnej:

Po stronie społeczeństwa:

*    edukacja społeczeństwa: edukacja zdrowotna

*    medialna wiedza medyczna

*    dystrybucja medykamentów: dostępność środków leczniczych

*    spadek zaufania do wiedzy medycznej

*    wzrost tendencji irracjonalnych: wiedza szamanów

Po stronie lekarzy:

*    rozwarstwienie profesji / specjalizacje

*    utrata autorytetu epistemologicznego

*    permanentne szkolenie i dokształcanie

*    zmniejszenie asymetrii lekarz- pacjent: autonomia pacjenta

*    konieczność współpracy w procesie terapeutycznym

*    kryzys normatywny i brak prawnych rozstrzygnięć

Kryzys profesji związany z reformą systemu zdrowotnego:

*    permanentna reforma systemu opieki zdrowotnej:

-    testowanie nowych pomysłów w polityce zdrowotnej na pacjentach,

-    brak ciągłości reformy zdrowotnej,

-    brak celów strategicznych polityki zdrowotnej,

-    brak trwałego systemu normatywnego na jakim ma się opierać wykonywanie zawodu,

*    ekonomizacja medycyny:

-    ekonomiczne metody zarządzania: ceny, koszty, kontrakty, zyski,

-    limitowanie nakładów: ograniczony dostęp do nowoczesnych technologii medycznych,

-    konsumeryzm: pacjent określa swoje potrzeby zdrowotne, możliwość wyboru usługodawcy,

-    znaczenie marketingu i reklamy w usługach medycznych: sprzedaż usług, kreowanie popytu, terapie wymuszone,

* biurokratyzacja:

-    ujednolicone standardy postępowania medycznego,

-    organizacyjne formy kontroli: hierarchia zawodowa, akredytacja szpitali,

-    wzrost znaczenia statystyki i informacji medycznej,

-    standaryzacja jakości usług: badania satysfakcji pacjentów,

-    korupcja na różnych etapach systemu zdrowotnego.

KRYZYS ZAWODU LEKARZA

Pracoholizm - workaholic - Wayne Oates (1971) = praca staje się niezbędnym elementem równowagi psychofizycznej jednostki.

Pracoholizm to: uzależnienie od pracy, zaburzenie o

charakterze obsesyjno- kompulsywnym, które manifestuje się: narzucaniem sobie wysokich wymagań, niezdolnością do kontrolowania i reagowania swoich zachowań związanych z pracą, nadmiernym zaangażowaniem w pracę, co prowadzi do wyłączenia wszystkich innych aktywności życiowych.

Osoba która poświęca pracy więcej niż 50 godzin tygodniowo bez wyraźnego przymusu zewnętrznego.

Typy pracoholików:

*    Niezmordowany pracoholik: praca jest racją bytu, poświęca jej

każdą wolną chwilę, zaniedbując dom, zdrowie, rodzinę, wolny czas. Nielubiany przez kolegów    ceniony przez

zwierzchników.

*    Bulimiczny pracoholik: angażuje się w prace napadowo, jest niesystematyczny, zadania wykonuje na ostatnią chwilę, cały czas myśli co ma do zrobienia. Pracuje bez wytchnienia, w dużym napięciu, czy zdąży. Trudno się z nim pracuje.

*    Pracoholik z deficytem uwagi: podejmuje się wielu zdań naraz i ma słomiany zapał, ma problemy z dłuższym utrzymaniem koncentracji na jednym zadaniu jest chaotyczny, niesolidny, wywołuje liczne konflikty w otoczeniu, postrzegany jako nieprzewidywalny, nieprofesjonalny.

Smakosz pracy: uprawia dłubaninę, nieustannie poprawia i udoskonala swoje zadanie, upaja się zadaniem, jest gotowy poświęcić mu każdą ilość czasu i najczęściej poświęca. Perfekcjonista, który pracuje według planu, systematycznie i dokładnie. Niestety swoje dzieło rzadko uważa za skończone.

Klasyczna koncepcja kryzysu - G. Caplan

1.    faza konfrontacji ze zdarzeniem krytycznym,

2.    faza bezradności i obniżenia poczucia własnej wartości,

3.    faza mobilizacji i odzyskania równowagi lub zaprzeczenia istniejącym trudnościom.

4.    faza porażki, demobilizacji i wycofania się z sytuacji.

Trauma w pracy: nazywamy najczęściej skutki gwałtownie pojawiającego się stresu w pracy jako następstwa zdarzeń kryzysowych, katastrof, awarii, stresujących wydarzeń krytycznych oraz społecznych zachowań zmierzających do psychicznej degradacji, poniżenia i zaszczucia pracownika przez jego otoczenie społeczne.

Zdarzenia krytyczne związane z :

*    wynagradzaniem pracowników,

*    zdarzenia związane z przeciążeniem pracą,

*    zdarzenia związane z niedociążeniem pracownika, sugerujące jego zbędność.