172 Średniowieczna piesi* religijna polska
5 Ewangelista Jan święty,
Jen był zawsze panie czysty,
Pannie czystej posługował,
Panicz Pannę za matkę miał.
Święte mieścca nawiedzała 10 Maryja, a tam płakała,
Po Synie swem jest tążyła I s niem mieszkać pożądała.
Wielebną Matkę ucieszył Anjoł Boży i pozdrowił,
15 Bzekąc: „Pozdrowienie tobie,
Jnż rychło będziesz na niebie”.
Święta Matka pożądała,
By apostoły widziała Pirzw«j niżliby umarła,
20 A to wszytko otrzymała.
Krystową Matkę darował Anjoł, palmą rajską jej dał,
Aby przed Panną noszona,
Gdy do grobu prowadzona.
25 Rychło wielmi się zebrali Wszytcy święci apostoli;
Matka Boża radość miała,
Gdy apostoły widziała.
6 jen — który.
7 posługował — usługiwał.
8 — tj. młodzieniec (Jan) uważał Pannę za Matkę.
9 święte mieścca — święte miejsca.
11 tążyć — tęsknić.
19 pirzwej — wpierw.
25 n. Pisarz omyłkowo przestawił kolejność zwrotek, co
Jezus Matce tę cześć działał 30 łże apostoły zebrał,
Którzy po świecie kazali,
A pogany nawracali.
Swe skonanie powiedziała, Między świętymi siedziała;
35 Tamo świece są gorzały,
A święci Boga chwalili.
Tedy przez wszelkiej boleści Umarła Matka miłości;
Syn Matuchny swej duszę wziął, 40 A słodkie pienie jest zaczął:
„Wiesiel się Matuckno moja, Juże podź ze mną do raja; Śpiewajcie wszytcy anjeli, Wiesielcie się apostoli.
45 Święte ciało pochowajcie,
A do grobu je donieście;
W padół Jozefat pójdziecie, Tamo grób nowy najdziecie.
zniekształca drugi wyraz akrostychu (Cristus) i zmienia sens apokryficznej opowieści w tym fragmencie utworu, w. 29 działał — okazał, w. 31 kazać — głosić (kazania), w. 33 — tj. przepowiedziała swój zgon. w. 34 świętymi — tj. apostołami, w. 35 są gorzały — paliły się. w. 37 przez — bez.
w. 40 pienie jest zaczął — zaczął pieśń.
w. 47 w padół Jozefat — do doliny Jozafata; według podania żydowskiego i chrześcijańskiego ma to być dolina potoku Cedron