69846 Untitled Scanned 31 (3)

234 ŚREDNIOWIECZNA FIESN RELIGIJNA POLSKA

Z przykazania dziesiątego:

Żony nie pożędaj bliźniego,

Dziewki, wdowy ani męża,

⁸⁰ Boj się piekielnego węża.

Jinnej drogi do Boga nie masz,

Pełni Boże przykazanie.

Jezu Kryste, Panie miły,

Daj, abych<my> z tobą zawżdy byli.

YI.4 MAMY WSZYĆCY K TEMU SIĘ DZIŚ BRAĆ

Jest to drugi utwór pochodzący z tzw. Pieśni Sandomierzanina pochodzących z XV w. (por. 1.5). A. Bruckner (.Literatura religijna w Polsce średniowiecznej, t. I, s. 213) sugeruje, iż pieśń winna się nazywać „o gniewie Pańskim”; ponadto Druga Pieśń Sandomierzanina, podobnie jak Pierwsza: Mękę Bożą wspominajmy (1.5) stanowi wierszowany przykład (exemplum) kaznodziejski.

Zabytek wydał w pisowni oryginalnej W. A. Maciejowski z nieistniejącego dziś rękopisu (Piśmiennictwo polskie, t. III: Dodatki, s. 134—141). Ostatni wydawca pieśni, S. Wierczyński (,Średniowieczna poezja polska świecka, Bibl. Nar., S. I, nr 60, Wrocław 1952, s. 54—57), zalicza ją do grupy tekstów poza-religijnych.

Mamy wszyćcy k temu się dziś brać,

Byśmy mogli łaskę u Boga zyskać.

Baczy ją nam, miły Chryste, dać,

' O twej miłości daj śpiewać,

⁵ Twego gniewu nie daj dalej poznać.

Ten twój gniew wszyćko stworzenie Od dawnych lat i jeszcze ninie Poznało ji, Chryste miły,

Ale więcej krześcijani,

¹⁰ Którzy ciebie wiele rożnie wali:

Już głodem, już częstym morem,

Już drapiestwem, już udręczenim,

Na ostatku krwie rozlanim.

Nie karz, Boże, potępienim,

¹⁵ Zmiłuj się nad twym stworzenim.

A wszakośmy twoje stworzenie,

Twoje działo i twe odkupienie,

Nie daj nas na pośmiewanie,

Ale daj nam naprawienie,

²⁰ A twej łaski otrzymanie.

Słusznie, Chryste, na nas się gniewasz,

W gniewie twojem nas grzesznych, ludzi znasz, W pogańską nas rękę dawasz,

Dla grzechów naszych nic nie dbasz,

²⁵ W stałej wierze nas doświadczasz.

Wylej twój gniew już na Tatary,

Turki, Wołochy i pogany,

Którzy na twą dobroć nic nie dbają,

Chwaty twojej nie znają,

³⁰ W naszej się krwi omywają.

Dawnoć Pan Bog złe ludzi karze,

Nieczyste, pyszne i kos tarze;

Które najdzie w wątłej wierze,

Tyć przed czasem z świata zbierze;

³⁵ Bzadki przydzie k swojej mierze.

VI.4 MAMY WSZYÓCY K TEMU...

w. 12 drapiestwo— łupiestwo, zdzierstwo. w. 17 działo — dzieło, w. 34 tyć — tych.