22 ŚREDNIOWIECZNA FIESN RELIGIJNA POLSKA
Kościoł polecił Piotrowi,
A Matkę swoją Janowi,
55 Katom odzienie swoje dał,
Judasz piekło też otrzymał.
Kostyrowie a łotrowie,
Zbójcę, złodzieje, katowie,
Cić Krystusa z sukniej łupią,
60 Za swe grzecłiy piekło kupią.
Baczcie przykład, kostyrowie,
Napiszcie ji dziś w swej głowie!
Dwa kostarze <w> Węgrzech byli,
W Budzyniu <^z> sobą jigrali.
65 W Boże jimię jeden jigrał,
Ten ci wszyćko jest przeigrał;
Drugi w jimię diabła jest grał,
Na bracie wszyćko pozyskał.
Tam się na Boga rozgniewał,
70 Na cmyntarz tamo pobieżał,
Kamienim na obraz ciskał,
Boże rany jest odnawiał.
Tam ji diabli pochwycili,
Na powietrzu podnosili,
75 Trzewa z niego wytrącili,
Duszę z ciałem w piekło wzięli.
straszny. Można śpiewać tę pieśń jak pieśń o św. Mikołaju lub pieśń o dziesięciorgu przykazań, lub jak pieśń o św. Barbarze i na różne inne melodie”.
w. 57 kostyrowie — gracze w kości, szulerzy, w. 66 wszyćko jest jprzeigral — wszystko przegrał.
Zły to cynek kostyrze siadł,
Gdy po uszy do piekła wpadł. \
Me pomogą mu i dryje,
80 Już tam w piekle smołę pije.
Tego piekła nas uchowaj,
W łasce swojej nas zachowaj.
Jezu, przez twe umęczenie
Eacz nam dobre dać skonanie. (Amen)
1.6 CHWAŁA, SŁAWA, WSZELKA CZEŚĆ
Jest to przekład łacińskiej pieśni: Eymnus pro die Bominica Palmarum, zaczynającej się od słów: Gloria, laus et honor tibi sit, którą miał napisać Theodnlfus biskup Orleanu (zm. 821). Tekst pieśni ogłosił W. A. Maciejowski w Pamiętnikach o dziejach, piśmiennictwie i praioodawstwie Słowian, Lipsk—Petersburg 1839, t. II, s. 357 (zabytek, z którego korzystał Maciejowski, zaginął w XIX w.). Wydawca określił pochodzenie pieśni, na pierwszą połowę XY w. Utwór opisał szczegółowo i wykazał usterki odpisu Maciejowskiego W. Bruchnalski, O źródłach niektórych utworów poetycznych XV i XVI w., «Przegląd Powszechny» 1884, t. IY, s. 65—67.
Poprzednie wydanie: Polskie pieśni pasyjne, s. 123—124.
Chwała, sława, wszelka cześć
Bądź tobie, o Królu Gosponie!
Któremu dziecinny głos poje:
‘ „Pozdrowienie bądź twoje”.
— wypadł.
w. 77 cynek — pięć oczek na kostce do gry; siadł w. 79 dryja — trzy oczka na kostce.
1.6 CHWAŁA, SŁAWA, WSZELKA CZEŚĆ
w. 2 Gosponie (gospodnie) — Panie, w. 3 poje — śpiewa.
7*