ScannedImage 36

70

się 1 powołując się na teksty Pisma*• • postanowiło trzymać się zbawiennego umiarkowania¹ (...) Aby jednak liczba afrykańskich biskupów, wypowiadających się w tej sprawie nie wydała się wystarczająca, napisałem również do R2ymu, do naszego kolegi Korneliusza^{2 3}, który naradziwszy się z wielu współbiskupami, podzielił nasze zdanie, tak co do surowości, • jak i zbawiennego umiarkowania.

8. Teraz już, najdroższy bracie, przechodzę do osoby Korneliusza, naszego kolegi, abyś go wraz z nami lepiej poznał, nie z kłamstw złych i oszczerstw, lecz z wyroku Boga, który go uczynił biskupem ze świadectwa współbiskupów, którzy na całym święcie zgodzili się na niego jednomyślnie (...) Korneliusz został biskupem na mocy wyroku Boga i jego Chrystusa na podstawie świadectwa prawie wszystkich członków kleru; głosem, obecnego przy tym ludu; przez kolegium biskupów, starszych, dobrych

mężów i to wtedy, gdy nikt przed nim nie był wybrany i gdy miejsce Fa-

z.-.—- *

biana , to jest katedra Piotra, była nieobsadzona (...)

List 59 /z r. 252/ Cyprian pozdrawia brata Korneliusza biskupa Rzymu

14. (...) Po tym wszystkim ustanowiwszy sobie przez heretyków pseudo-biskupa, odważają się^{4 5 6} jeszcze popłynąć i do stolicy Piotra, i do Kościoła zajmującego pierwsze miejsce, źródła jedności kapłańskiej, i tu wiozą listy schizmatyków i bezbożników, nie myśląc o tym, że zwracają się do Rzymian, których wiarę wychwala Apostoł i do których wiarołom-stwo nie może mieć dostępu (...)

List 67 /z r. 254/ Cyprian i inni duchowni do kleru hiszpańskiego

5. (...) Bazylides^ po ujawnieniu się jego występków, jak również po przyznaniu się do nich przez niego samego, udał się do Rzymu, do Stefana, naszego kolegi^, bardzo oddalonego, a przez to nie znającego całej prawdy o tym co zaszło. U niego to właśnie niesłusznie wyprosił sobie przywrócenie na biskupstwo, z którego prawnie został usunięty (...) Nie tyle można obwiniać tego, kto z nierozwagi dał się podejść, jak ten zasługuje na potępienie, kto oszukał podstępnie...

List 71 /» r. 255/ Cyprian pozdrawia swego brata Kwintusa

3* Hie można się powoływać na zwyczaj* Tu rozum musi zwyciężać, albowiem i Piotr, którego Pan wybrał pierwszego i na nim Kościół zbudował, gdy potem z Pawłem co do obrzezania się spierał, nie występował butnie i zarozumiale, ale zaznaczał, że należy mu się pierwszeństwo i że nowi późniejsi winni mu być posłuszni* Nie gardził Pawłem, że ten przedtem był prześladowcą Kościoła, lecz przyjął rozumną radę i na słuszne wywody Pawła z łatwością przystał* Dał nam przez to przykład zgody i cierpliwości, abyśmy nie trzymali się uparcie swego zdania, lecz przyjmowali to, co nasi bracia 1 koledzy ku naszemu pożytkowi i dobru nam podają, jeśli to jest prawdziwe i słuszne (•••)*

List 75 /z r. 256/ Pirmilian, biskup Cezarei Kapadooklej, pozdrawia brata Cypriana

17* I s tego względu słusznie się oburzam, widząc wyraźną, oczywistą głupotę Stefana^{7 8}, który się chlubi swym biskupim stanowiskiem i powołuje się na to, iż jest następcą Piotra, na którym zostały wzniesione fundamenty Kościoła, a tworzy nowe liczne skały 1 wznosi gmachy wielu kościołów, broniąc swą powagą, że u nich chrzest istnieje* Ochrzczeni niewątpliwie stanowią Kościół, kto zaś ioh /heretyków/ chrzest uznaje.# stwierdza, że u nich jest Kościół* Nie pojmuje, że przez to zaciemnia

V

1 niejako obala prawdę chrześcijańskiej skały i tak zdradza i opuszcza jedność (•«•) Stefan zaś, który głosi, że prawem następstwa zajmuje katedrę Piotra, nie posiada żadnej gorliwości przeciw heretykom, udzielając im niemałej, lecz największej władzy łaski, kiedy mówi i zapewnia że mogą przez sakrament chrztu zmyó brudy starego człowieka (•*•)

c* Kler niższych stopni

tekb

Hipolit Rzymski, Tradycja Apostolska, s* 308*

I, 6, Nie wyświęca się także _<lektora_JL lecz tylko mianuje goj^rtem wręczenia mu przez biskupa księgi z pismami apostolskimi*

I* 8# Ile wkłada się rąk na subdiakona, lecz tylko mianuje go celem., •

... .. , . ______ . ... ■

posługiwania diakonowi*    /    „

“ •*. ......— * *'• '

1

   W stosunku do chrześcijan upadłych.

2

   Biskup Rzymu w 1. 251 - 253.

3

   Był biskupem Rzymu od 236 do I 251 r. Zginął śmiercią męczeńską.

4

   Stronnicy diakona kartagińskiego, Pelicissimusa.

5

   Biskup hiszpański usunięty z urzędu za apostazję.

6

   Biskup Rzymu w 1. 254 - 257.

7

1* Jest to złośliwa aluzja do stanowiska biskupa Rzymu Stefana w kwestii udzielania chrztu przez heretyków. Uważał on, wbrew Cyprianowi 1 biskupom afrykańskim, że chrzest ten jest ważny, z powołaniem się na tradycję*

8

Biskup Rzymu*