DSC53

W drzewostanie (A) przeważa sosna zwyczajna (Pinus bonitacji z udziałem brzozy omszonej (.Betula pubescenś) ^S^^Vet'tn regionach również świerka pospolitego (Picea abiesj. Zwarcj_e ^ n^V bagiennym jest niepełne i osiąga 50—80% (ryc. 45). Warstwa k nieznacznie wykształcona, pokrywająca 5—10% powierzchni ^Cvv<V^V udziałem brzozy omszonej, kruszyny pospolitej (Frangula aln#    Wy V*

sosen. Runo (C) jest tam bogate, wybitnie krzewinkowo-mszy_S( żujące się dominacją krzewinek osiągających 1 m wysokości ' zwyczajne (Ledum p a lustre) i borówka bagienna (Vaccinium ^ u W dobrze rozwiniętej warstwie mczofilnych mchów (D) występuj \schreberi, Hylocomium splendens, Dicranum polysetum i niekttf, mchu torfowca Sphagnum sp. Zespół Vaccinio uliginosi-Pinetumj_Cs* &W wyodrębniony i dobrze scharakteryzowany flory stycznie. Wysoką cechują się w nim wspomniane już borówka bagienna i bagno występując zazwyczaj z dużą ilościowością. Znaczna część roślin bagiennym przenika z torfowisk wysokich (klasa Oxycocco-Sphagnet_e J|1 żurawina błotna (\Oxycoccus palustrisj, wełnianka pochwo wata {ErioC^ \vaginatuni), modrzęwnica zwyczajna (Andromeda polifolid) or^z^ \Aulacomnium palustre, Sphagnum recurvum. Ogólnie można stwierdzić fi bagienny jest trwałym typem formacji roślinnej na torfie wysokim.

10 m

Ryc. 46. Struktura fitocenozy zespołu Vaccinio uliginosi-Pinetum. I — Pinus sylvestris, 2 - 81U1 \pubescens, 3 — Ledum palustre. 4 — Vaccinium uliginosum

Naturalne postacie borów bagiennych mają, niewielką wartość dla gospodarki leśnej. Często osusza się powierzchnie tych fitocenoz, uzyskując wtok stosunkowo wartościowe drzewostany sosny i brzozy omszonej. Nie siadącą on także dla celów rekreagf^iife, ze względu na podm^^'