fotografowanie architektury

Dodatkowa zaleta zwierciadlanck dwuobiektywowych ycjt migawka cta.fl trał-ta, która dzięki małej mule części ruchomych nie ma tendencji do I poruszenia aparatu w czasie naświetlania, co często jest wadą aparatówI małoobrazkowych z migawką szczelinową.

Główną niedogodnością aparatów małoobrazkowych jest mały wymiar 1 Ich negatywów, przy robieniu większych powiększeń powodujący zacieranie się ostrości i pojawienie dużego ziarna.

Pierwszą zaletą tych aparatów (nie wszystkich, ale dużej Ich części) jest możliwość wymiany obiektywów. Obiektywy takie dość często pojawiają się w sprzedaży, więc skompletowanie ich nie powinno sprawiać większych trudności.

Drugą zaletą maloobrazkowców jest to, źc Jeżeli są zwierciadlankaml, mają Jeden obiektyw dla obrazu i celowania, co całkowicie chroni przed paralaksą, z konieczności pojawiającą się w aparatach dwuobiektywowych, a więc i w zwierciadlankach dwuobiektywowych-

Pomijając wspomniany Jut statyw, powinniśmy *ię zaopatrzyć w sprzęt uzupełniający. Zasadniczą rolę będą odgrywały w naszej pracy filtry. Niestety. fotoamatorzy stosują filtry błędnie a często niepotrzebnie. Zaopatrują się w wielką ich ilość. Działanie wielu filtrów przy współczesnych materiałach negatywowych często Jest znikome, albo żadne.

Dla naszych celów wystarczy następujący zestaw:

1.    filtr pomarańczowy

2.    fUtr czerwony średni

3.    filtr czerwony ciemny

4.    filtr niebiesko-zielony

5.    filtr błękitny <2 sztuki).

Jest to zestaw dostępny do nabycia. Poszczególne filtry nic są kosztowne, a posiadanie ich w wielu przypadkach umożliwi* wykonanie poprawnego zdjęcia.

Można zaopatrzyć się w światłomierz wysokiej klasy. Mimo że autor niniejszej książki nie Jest entuzjastą obliczania naświetlania przy pomocy światłomierza, fotoamator niezbyt zaawansowany, mający niewielką rutynę w technice fotografowania, może używać światłomierza, zwłaszcza przy ocenie jasności fotografowanego wnętrza.

Wracając do statywu, warto mleć dobrą, mocną głowicę kulkową, która pozwoli nam na swobodne wykooywanlo wszelkich skrętów I skłonów aparatu.

Używanie reflektorów, najczęściej dużych rozmiarów, wraz z żarówkami fotograficznymi („Nitrapboi") Jest nieporęczne 1 dla celów fotografii architektonicznej mniej przydatne. Obecnie stosuje się lampy błyskowe elektronowe 1 rzadziej lampy spaleniowe. Lampy elektronowe („flesz")

zapewniają dużą ilość energii świetlnej i bardzo krótki czas świecenia, a więc krótkie naświetlenie wykluczające poruszenie, które zawite może grozić aparatowi umieszczonemu nawet na mocnym statywie.

Obliczenie naświetlenia Jest łatwe i proste, co również Jest dużą wygodą dla fotografa.

Niestety lampy błyskowe mają Jedną, ale wielka wadą: dają światło punktowe, nierozpeoszone, ostre, w którym każdy obiekt fotografowany wygląda ..tekturowo", nieplaatycznie. płasko. Przyczyną tej plask ości jeet słuszna zresztą zasada umieszczenia lampy błyskowej tuż obok aparatu, co umożliwia zsynchronizowanie jej zapalenia z chwilą otwarcia migawki. Mimo to istnieją, dość zresztą kłopotliwo, sposoby uniknięcia tych niedogodności, o czym bądziemy mówili późnie) przy omawianiu techniki fotografowania.

Tu należy zaznaczyć, że wskazane Jest posiadanie dwóch lamp błyskowych tak połączonych, że przy wyzwalaniu migawki obie zapalają aią Jednocześnie.

Przy oświetleniu lampami błyskowymi pracą fotografa ułatwiają statywy. Mogą to być statywy najlżejsze czy nawet chwiejne.

O aprząclc ciemniowym pomówimy dalej, przy omawianiu pracy w ciemni.

29