Image001401

PRZELOT

na piersi, oczy jaskrawe wszystko jednym rzutem obejmują i usiłują czytać w głębi duszy... Wyraz twarzy myślący, ale niezbyt przyjemny! Akcent jego, jest zwięzły i cechujący energicznego człowieka!

Uprzejmy z Europejczykami (gdyż ich potrzebuje), wie on dobrze o co ma się zapytać przez dragmana podróżującego Anglika, o co Francuza, o co Rosjanina. Choć zna dobrze znikomość rzeczy ludzkich, lubi on dosyć kadzidło i chętnie przy cudzoziemcach przypomina: «że równie jak Aleksander Wielki i Pompejusz, jest on także rodem z Macedonji».

Jeśli mu któren z dworskich szepnie do ucha, że ten z kim ma do czynienia, jest z licznego rodzaju ludzi, co dzisiaj za pieniądze na wszystkie strony piórem wodzą, grzeczność i gościnność wicekróla nagle jest podniesiona do potęgi nowego gościa. Gościnność owa nie miewa czasem granic. Pałace, niewolnicy, firman, wszystko jest na usługi nowego podróżnika.

Jednak od pewnego czasu, jak go sparzył w tym względzie pewien niemiecki książę, dość znany stąd po świecie, Mehmed-Ali woli mieć nadal trochę mniej sławy, a trochę więcej pieniędzy. Niemniej przeto jest uprzejmym dla tych, co nic od niego niepotrzebując, przybywają w te strony w celu wypróżnienia swych worków, a napełnienia memorja-łów i gabinetów starożytności.

Ten, co stoi obok wicekróla, Bogos-bej, dyplomata jak kot układny, grzeczny, mówiący dobrze po francusku i po włosku, którego słowa płyną miodem i mlekiem, już od pierwszego rzutu oka

5