Sposób ten, mający zastosowanie tylko przy szyciu aktów dwustronnicowych, składa się z dwóch części: szycia legji i szycia yolumlnu Zajmiemy się tylko częścią pierwszą, gdyż druga jest powtórzeniem omówionego wyżej szycia prostego.
Legje szyjemy do odpowiednio przygotowanych pasków !), bądź w sposób prosty bez przyrządów, bądź przy pomocy spe
cjalnej, omówionej wyżej, ramy. Bez przyrządów tworzymy legje w sposób następujący: załamany w połowie szerokości pasek kładziemy na kancie deski sosnowej, a następnie na jednej jego połowie (przylegającej do płaszczyzny deski) układamy 15—20 sztuk aktów, wyrównując ich grzbiety, aby tworzyły dokładne przedłużenie płaszczyzny boku deski, a tern samem i części zwisającej paska. Ułożone akty przyciskamy linją, oddaloną 2— 4 mm od kantu deski i do niego równoległą, aby podziurkować akty przy pomocy szydła. Dziurek robimy 10—20, w zależności cd gatunku i formatu papieru: papiery lichego gatunku bądź małego formatu -dziurawimy gęściej, aby je potem mocniej zeszyć. Nie wyjmując z ostatniej dziurki szydła, podnosimy przeciwległy koniec ułożo-
ł) Celem przygotowania odpowiednich pasków, podklejamy płótnem arkusz papieru cienkiego, lecz mocnego, a następnie krajemy na paski 3-y centymetrowej szerokości, a długości takiej, jak akt] przeznaczone do szycia. Przy krajaniu należy pamiętać, aby ciąć papier tylko w kierunku długości papieru, t. zn. równolegle do kieruiJku włókien, gdyż ma to duży wpływ na wytrzymałość pasków. Sposoby poznawać a kierunku długości papieru podaje et rowany podręcznik Dubraynsk ego.
28