Image011101

GÓRNY EGIPT

nie wskórał. Abyś się o tem po części przekonał muszę ci opowiedzeć anegdotę o S^l Simonistach, którzy jak ci jest wiadomem, przez parę lat w tym kraju przebywali.

Ci biedacy, dobre chłopy w ogólności, ale z nieco przewróconemi głowami, tułając się po świecie i zewsząd wypędzani, chociaż spokojni ludzie, przybyli nareszcie do Kairu, gdzie się utrzymywali jak mogli. Niektórzy znaleźli sobie zatrudnienia u znaczniejszych kupców europejskich, inni, mieszkając przy majętniejszych Francuzach (Solimanie, Linau), pracowali umysłowo. Jeden nawet z tych ostatnich, P. Barauld, napisał bardzo dobrą historję Mehmeda-Ali. Większa ich liczba mieszkała razem, na najwyższem piętrze pewnego domu w Kairze, biedując pospołu i zatapiając się w głębokie nauki ich pryncypała ś. p. S* Simona, któremu łatwo było trawić życie na marzeniach, bo opływał w dostatki, które jednak ludzkości poświęcił.

Ci więc młodzi ludzie nie tracili nadziei zreorganizowania z czasem świata i wciąż czekali przyjścia wolnej kobiety! I doczekali się nareszcie $ a to się stało w następujący sposób. Naprzeciw ich domku mieszkał pewien bej bogaty, mający liczny harem, a w tym haremie różnokolorowe sułtanki. Te sułtanki przyjętym powszechnie zwyczajem, używały wieczorem świeżego powietrza na tarasach domu swojego, właśnie w' tym czasie, gdy i S^Ł Simoniści błądzili także po swoich, marząc o wielkich rzeczach! — W Kairze ulice tak wąskie, że przy szczytach domów można z jednej na drugą stronę podać rękę sąsiadowi.

Nasi S^ł Simoniści, choć zajęci tak ważną rzeczą,

100