Image012501

GÓRNY EGIPT

Słuchaj!... Stało się to przy granicy Nubji koło wysepki File. Widywali mieszkańcy tej wyspy i brzegów Nubji, pomiędzy tłumem mniejszych, nadzwyczajnego krokodyla, mającego około 40 stóp długości, którego upodobaniem szczególnem było rozciągać się przez dnie całe na słońcu, rozmyślając o niebieskich migdałach, lub o subtelnościach filozofji niemieckiej. Był on przy tej manji rozpamiętywań dość sobie dobrym chłopcem, gdyż (jak zaręczają Araby), pożerał tylko tych, co z powołania musieli być nieostrożnymi, to jest biednych nosi-u>odóu> wiejskich, co stojąc po pas w wodzie, co rano muszą przychodzić do Nilu, aby napełnić z koziej skóry beczki. Pożerał on także czasem nieświadomych, co w jego ulubionem miejscu sami kąpać się chcieli; bo gdy ich było wielu razem i gdy robili wiele hałasu, odchodził dalej spokojnie... Taka jest bowiem natura krokodyla, że nie lubi zgiełku. Nazywano go pospolicie królem krokodyli. Tak się do niego mieszkańcy przyzwyczaili, że już nań prawie niezważano i choć w sąsiedztwie, starano się tylko nieoddalać od suchego lądu, gdyż krokodyle nie oddalają się zwykle z miejsc wilgotnych, co jest wielkiem szczęściem, bo gdyby im się zachciało spacerować, dotychczas jużby Wielka Brytanja straciła połowę swej włóczącej się ludności.

Jakem ci już powiedział, ten król krokodylów był zwykł przelegiwać na ulubionem sobie miejscu, jak wygodniś w obszernem krześle, a nikomu dotychczas nieprzyszło na myśl, wyrządzić mu jaką psotę.

Dziewczęta wiejskie, przychodziły co ranek z dzban-

114