80
wierzchnia jego ozdobiona jest trzema paskami białemi, trzema brunatnemi, wążykowato wkoło idącemi; wyrób taki należy do rzadkich. I ten paciorek zaczynał się już topić pod wpływem ognia, lecz tylko się nieco zgiął; rowek dozwala jeszcze przeciągnąć nitkę.
Ostatnim przedmiotem służącym do charakterystyki cmentarza pod Dotrzymą jest kawałek srebrnego kolczyka z drutu mającego trzy milim. grubości; w jednem miejscu jest nawiązka z trzech perełkowych sznurków, jaką na srebrnych wyrobach znajdowanych z monetami 9 i 10 wieku często napotykamy.
Sądząc z przedmiotów wyżej wyszczególnionych zaliczyć nam wypada cmentarz pód Dotrzymą leżący do początków epoki żelaznej czyli podług mego rozumienia do pićrwszych wieków ery chrześcijańskiej. Wyroby krzemienne bynajmniej się temu nie sprzeciwiają, gdyż posługiwano się niemi jeszcze wtenczas, kiedy już znano żelazo. Kruszec ten dla pospolitego człowieka zbyt był drogi, aniżeli żeby z niego mógł wyrabiać wszystkie swoje narzędzia. To też widzimy, że żelazo jest tu użyte na przedmioty do zbytku należące. Srebro jako kruszec znajdowany w stanie rodzimym mogło być znane wcześniej od żelaza, i dla tego pojawienie się jego pod Dotrzymą jest bez wpływu na oznaczenie wieku cmentarza. Paciorki szklan-ne służyły zawsze ucywilizowańszym narodom za najmilszy bo niedrogi środek wymiany w stosunkach z narodami nie-znającemi jeszcze sposobu ich robienia. Tą drogą przychodziły zapewne i do nas, a przychodziły równocześnie z bron-zem i żelazem. Mniemam, że niełatwo będzie wykazać używanie u nas szklannych paciorków przed bronzem i żelazem. Wszakże pytanie to przy oznaczeniu wieku cmentarza tutejszego jest obojętne, bo tu rozstrzygają wyroby żelazne.
O kroków kilkaset za opisanym cmentarzem leży przysiółek Dotrzyma. Tuż za Dotrzymą ponad bagnistą łąką ciągnie się pasmo wzgórz piaszczystych poprzerzynanych parowami. Parowy te powstały zapewne przez wydmuchanie
zbiorów Biblioteki Głównej AGH http://www.bg.agh.edu.pl/