Img10313

oczami, dopóki nic wrócicie całkiem do naszego rzeczywistego pomieszczenia...

KRYTERIA OCENY

□    Jak się teraz czuję?

□    Na ile dobrze mogłem wyobrazić sobie poszczególne rzeczy? Co było dla mnie najpiękniejsze?

□    Czy odczuwałem momentami strach?

□    Co odkiyłem w tym domu, gdy mogłem poruszać się po nim na własną

rękę?

□    Jaki zapach, jaki smak, jaki widok, jakie dźwięki, jaki dotyk były dła mnie najbardziej przyjemne?

O Jakiego zmysłu używam bardzo chętnie?

D Jaki zmysł zaniedbuję?

□    Kiedy potrafię delektować się przyrodą w podobny sposób?

□    Co jest dla mnie najpiękniejszym zmysłowym doznaniem?

DOŚWIADCZENIA

Gra na fantazję pozwala dzieciom wyćwiczyć ich zdolność postrzegania za pomocą zmysłów oraz w aktywny sposób wykorzystywać wyobraźnię. Jest to również dobry środek do rozwijania zdolności wewnętrznego przeżywania i rozwoju emocjonalnego.

KOLOROWE OKULARY

(według G. Weisteina)

(iflS ^CELE

iJOra    ^wyśmienłta zabawa interakcyjna przybliża dzieciom koncepty sclcktyw-

nego postrzegania barier w procesie percepcji i postaw życiowych.

UCZESTNICY

Od lat jedenastu. Liczebność grupy jest dowolna. Zabawa ta ma większy sens i przynosi więcej korzyści dla dzieci, które już zdążyły wypróbować różne inne gry interakcyjne. Drugim warunkiem dobrego przeprowadzenia tej gry jest dobranie do niej grupy, w której panuje klimat wzajemnego zaufania.

CZAS TRWANIA Około 45 minut.

POMOCE

Potrzeba osiem starych oprawek do okularów bez szkieł.

ZD PRZEBIEG GRY

Chciałbym zaproponować grę pt. „Różowe okulary. W tym celu przynio-

''- slem dużą ilość specjalnych okularów. Pomogą one nam lepiej zrozumieć,

dlaczego czasami całkiem różnic odbieramy te same rzeczy i sprawy. Wiecie już zapewne, że gdy jesteście szczęśliwi, wtedy inni mówią do was: „Ty widzisz wszystko przez różowe okulary”. Wszystko wydaje się wówczas takie piękne i wspaniałe.

Chcę pokazać wam przy pomocy rozmaitych okularów, jak różnic możemy postrzegać życie.

Mam tutaj np. takie okulary, które nazwałem OKULARAMI NIEDOWIERZANIA. W tych okularach jestem nieufny. Czy ktoś z was ma ochotę je przymierzyć i powiedzieć nam, co widzi przez nic? Co myśli w tych okularach o nas oraz o świecie?...

Pozwalamy wielu uczniom na założenie tych okularów i rozejrzenie się po otoczeniu, żeby dostrzegali w nim coś, co będą mogli skomentować. Dzieciom należy w tym pomóc, jeżeli będzie to konieczne, np.: „Zastanawiam się, czy rzeczywiście macic chęć na tę szczególną zabawę interakcyjną?”