/jT*1 kryteria oceny
^ jjsJ Cl Co czułem, kiedy myślałem o swojej śmierci?
^——• O Jakie są najważniejsze punkty w mojej mowie?
O Kto przemawiał nad moim grobem?
O Czy dowiedziałem się o sobie coś nowego?
O Czy zastanowiłem się nad punktem kulminacyjnym mojego życia?
O Jak często myślę o swojej przyszłości?
O Z kim rozmawiam o śmierci?
O Kto z ludzi, których znałem, nic żyje już?
O Czy myślę czasami o tym, że kiedyś umrę, że moje życie jest ograniczo' ne?
O Kto miałby tęsknić za mną?
O Kto mówi mi teraz zbyt rzadko, że mnie kocha?
O Czy chciałbym robić w przyszłości coś inaczej niż teraz?
O Jak się teraz czuję?
Ekspciymcnt pobudza naturalną ciekawość dzieci, która dotyczy także śmicr-5^ ci. Może stać się dla nich jasne, jakie są ich oczekiwania. Może on być także punktem wyjściowym do szeroko pojętego zagadnienia śmierci. Temat ten stawia także kierującym grupą pewne wymagania. Dzieci, które miały przykre przeżycia ze śmiercią, mogą reagować silnie uczuciowo. Prowadzący powinni być w stanic wyrazić wobec tych dzieci współczucie i zrozumienie.
Uwaga dzieci zostaje skierowana na fakt, że szczęśliwe chwile mogą one przeżyć także na co dzień i że szczęście nic jest tylko właściwością wielkich, rzadkich i wyjątkowych wydarzeń.
Od lat 10. Liczebność grupy jest dowolna.
Zależnie od ilości członków potrzeba od 15 do 20 mintit.
Chciałbym wypróbować z wami małą zabawę eksperymentalną na temat szczęścia. Zamknijcie na chwilę oczy i zastanówcie się nad najszczęśliwszymi dla was momentami w całkiem przeciętnym dniu. Nie myślę tutaj o wielkich chwilach szczęścia i niezwykłych wydarzeniach, lecz o małych sprawach, które też potrafią uczynić szczęśliwym. Nie otwierajcie oczu tak długo, aż będziecie już wiedzieć, co jest dla was taką szczęśliwą chwilą... Proszę, abyście teraz jedno po drugim opowiedzieli nam krótko, o czym pomyśleliście...
□ Kto odczuł coś podobnego jak ja?
□ Po czym poznaję, że jestem szczęśliwy?
O Jak na to reaguje moje ciało i jakie jest one w dotyku?
□ Czy mówię o tym innym, że jestem szczęśliwy? Komu?
□ Jak ważne jest poczucie szczęścia w mojej rodzinie?
□ Jak ważne jest poczucie szczęścia w tej grupie?
Taka forma zabawy jest bardzo ważnym, choć prostym i miłym doświadczeniem dla grupy. Jest ono uzupełniające do następnej zabawy.