img223 (14)

13

Droga L wynika z kształtu i wielkości przedmiotu, natomiast prędkość V wynika z warunków skrawania.

W obróbce tokarskiej zasadniczymi obieranymi parametrami obróbkowymi są:prędkość obwodowa skrawania w m/min i posuw p noża w mm/obrót toczonego przedmiotu.

W takim razie prędkość V posuwu narzędzia w minutach będzie:

V — n,D

W ten sposób dla obróbki nożem tokarskim czas główny t w oparciu o wzory będzie wyrażony zależnością:

t =-[min]

v n • p

Wzór ten jest najczęściej stosowany w normowaniu czasu obróbki. Stosuje się go w większości typowych zabiegów obróbki skrawaniem.

Metoda normowania czasu wg. normatywów mchów elementarnych jest najbardziej uniwersalną i szczegółową metodą analityczną.

Teoretycy dobrej roboty podzielili więc łańcuch działali ludzkich na pojedyncze ogniwa. Takim ogniwem jest czyn prosty, który w pracy produkcyjnej jest mchem elementarnym. Ruch elementarny to najmniejsza całość, jaką można wyróżnić, opisać i zmierzyć w łańcuchu czynno ści, wykonywanych podczas pracy produkcyjnej.

Tak więc każdą, nawet najbardziej złożoną czynność ludzką można rozłożyć na jeszcze drobniejsze elementy, dające się w obserwacji praktycznie wyodrębnić i traktować w zastosowaniu, jako niezależne od elementów poprzedzających i jednocześnie nie wywierające bezpośredniego wpływu na elementy pracy następującej po nich.

Normowanie czasu pracy wg normatytów mchów elementarnych w szczególności sprowadza się do:

-    zestawienia wszystkich wszystkich mchów, potrzebnych do wykonania normowanej pracy; wymaga to zestawienia właściwej/poprawnej/ metody pracy przy pomocy minimum mchów roboczych i składającej się z mchów najprostszych,

-    opisania każdego mchu pod względem rodzaju / jaka część ciała ten ruch wykonuje/ drogi, liczby cech swobody itp.ograniczeń,

-    odczytania z tablic normatywów odpowiednich wartości czasów każdego opisanego mchu elementarnego,

-    zsumowania wypisanych poszczególnych czasów w celu otrzymania normy czasu danego zadania roboczego.