79904 skanuj0021

Przetwarzanie

kształt obrabianego przedmiotu, natomiast ilość zawartego t    w nim materiału pozostaje wciąż taka sama.

Metodą tą formuje się przedmioty wykonane z metali lub tworzyw sztucznych. Prócz zyskiwania nowego kształtu nie-i    które materiały na skutek zastosowania odpowiednich ro

dzajów obróbki plastycznej zmieniają także swe właściwości mechaniczne (na przykład wytrzymałość i twardość). i    Do podstawowych metod obróbki plastycznej należą:

❖    walcowanie,

❖    kucie,

i    ❖ dogniatanie powierzchniowe,

❖    tłoczenie,

❖    ciągnienie.

*    Teoretycznie nie zaliczają się do    nich    takie technologie, jak

odlewnictwo i formowanie tworzyw    sztucznych    metodami

wtryskowymi. W praktyce jednak wykazują z nimi liczne po-t    dobieństwa.

Typowe młotki kowalskie

Ogólne zasady obróbki plastycznej Działanie sił na przedmioty metalowe powoduje ich odkształcenia. Do pewnej wartości nacisku przedmiot po ustaniu działania sity powraca do swego pierwotnego kształtu. Mamy więc do czynienia z tak zwanymi odkształceniami sprężystymi. Gdy obciążenie przekroju prostopadłego do kierunku działającej sity przekroczy pewną wartość, powrót do poprzedniego kształtu nie następuje. Mówimy wówczas, że przekroczona została granica plastyczności, będąca jedną z głównych cech charakteryzujących mechaniczne właściwości metali i tworzyw sztucznych.

W trakcie obróbki plastycznej stosuje się naciski przekraczające granicę plastyczności dla uzyskania pożądanych trwałych odkształceń materiału. Jednak jego naturalna sprężystość nie ulega przy tym likwidacji i po ustaniu nacisku odkształcenia zawsze okazują się mniejsze, niż podczas jego trwania. Innym zjawiskiem komplikującym obróbkę jest niejednorodność odkształceń (np. ciągniony pręt lub drut nie

L