Tak więc c’3e<20 — —; 20+ 00), tzn. dla c3e<y; oo) aktualne rozwiązanie optymalne nie ulegnie zmianie. Ponieważ proponowane zmiany współczynników funkcji celu: c2 = 0 i c3 — 0 nie należą do wyznaczonych przedziałów, konieczne będzie ponowne rozwiązanie zadania.
Pytania i problemy
1. Na czym polega określenie wrażliwości rozwiązania optymalnego na zmiany współczynników funkcji celu?
2. Przedstawić sposób określania wrażliwości rozwiązania optymalnego na zmiany prawostronnych ograniczeń?
3. W jaki sposób w analizie wrażliwości można wykorzystać rozwiązanie programu dualnego?
4. Dany jest PL:
x,+ x2-f x3<80,
2xj-t-3x2+x3<100,
xlt x2, x3>0,
3x3 + lx2 + 5x3-*-max,
Czy rozwiązanie optymalne
którego rozwiązanie optymalne jest następujące: x‘ -
ulegnie zmianie, jeżeli funkcja celu będzie mieć postać: 4xl + 10x2 + 5x3-* max?
5. Dla powyższego PL wiadomo też, że dopuszczalne przedziały zmienności dla prawostronnych ograniczeń są następujące: i,e<33,33; 100) i ó2e<70; 210). Czy w sytuacji, gdy ó, =90, a b2 = 200, rozwiązanie optymalne jest takie samo?
Zadania
37. Zakład produkuje 3 rodzaje akumulatorów do samochodów: model SS (super), model S (standardowy) i model O (oszczędny). Każdy z trzech typów podlega obróbce na 3 maszynach. Model SS wymaga 2 godz. obróbki na maszynie M2, 1 godz. obróbki na maszynie M2 i 3 godz. obróbki na maszynie M3. Do wyprodukowania modelu S niezbędne są 2 godz. czasu pracy maszyny Mj, 3 godz. maszyny M2 i 1 godz. maszyny M3, a dla wyrobu O niezbędne czasy pracy poszczególnych maszyn wynoszą odpowiednio: 5, 2 i 3 godz. Z planów produkcyjnych wynika, że w ciągu tygodnia maszyny będą mogły pracować przy produkcji akumulatorów nie dłużej niż: Mj - 40 godz., a M2 i M3 - po 30 godz. Wiedząc, że zyski jednostkowe wynoszą: z modelu SS - 32 zł, z modelu S - 24 zł i z modelu 0-48 zł, określić optymalną tygodniową produkcję akumulatorów, przy jakiej zysk przedsiębiorstwa będzie maksymalny.
Powyższy problem opisuje następujący PL:
32xj + 24x2 + 48x3 -> max,
2x l + 2x2 + 5x3 < 40, xx + 3x2 + 2x3 < 30,
3xj + x2 + 3x3<30,
a końcowa tablica simpleks zawierająca rozwiązanie optymalne (gdzie x4, x5 i x6 to zmienne swobodne) ma postać tabl. 56.
CJ |
32 |
24 |
48 |
0 |
0 |
0 |
Rozwiązanie | |
*b |
x2 |
*3 |
*4 |
*3 |
*6 | |||
48 |
*3 |
0 |
0 |
1 |
0,4 |
-0,2 |
-0,2 |
4 |
24 |
x2 |
0 |
i |
0 |
-0,15 |
0,45 |
-0,05 |
6 |
32 |
*1 |
1 |
0 |
0 |
-0,35 |
0,05 |
0,55 |
4 |
ZJ |
32 |
24 |
48 |
4,4 |
2,8 |
6,8 |
464 | |
Cj-Zj |
0 |
0 |
0 |
-4,4 |
-2,8 |
-6,8 |
1. Określić wrażliwość rozwiązania optymalnego na zmiany cen akumulatorów.
2. Przedsiębiorstwo otrzymało zamówienie na pewną ilość innego wyrobu, który jednak również wymaga obróbki na maszynach M, i M2. Czy zmniejszenie tygodniowego czasu pracy każdej z tych maszyn o 10 godz. spowoduje zmianę bazy optymalnej?
3. Jakie przy nowych limitach czasu pracy maszyn będą optymalne wielkości produkcji wyrobów W1;...,W3 oraz łączny zysk z produkcji tych wyrobów.
38. Asortyment zakładu produkującego meble szkolne stanowią ławki, stoły i krzesła drewniane. Produkcja każdego wyrobu odbywa się kolejno na trzech wydziałach produkcyjnych: na wydziale obróbki wstępnej drewna, w stolarni i wykańczalni, których dopuszczalny czas pracy (wynikający z liczby zatrudnionych pracowników) wynosi odpowiednio: 960, 800 oraz 320 godz. W tablicy 57 podano czas obróbki każdego wyrobu na poszczególnych wydziałach oraz zyski uzyskiwane przez zakład ze sprzedaży wyrobów.
Tablica 57
Wyroby |
Nakład czasu pracy na jednostkę wyrobu (w godz.) na wydziale |
Zysk jednostkowy (w zł) | ||
obróbki wstępnej |
stolarni |
wykańczalni | ||
Ławka |
8 |
8 |
4 |
60 |
Stół |
6 |
4 |
3 |
30 |
Krzesło |
1 |
3 |
1 |
20 |
Optymalną strukturę produkcji tych wyrobów gwarantującą zakładowi maksymalny zysk, przy istniejących ograniczeniach czasu pracy wydziałów produkcyjnych, stanowi rozwiązanie poniższego programu liniowego:
60*! -(- 30x2 -I- 20x3 -y max,
67