Tym razem f'(c) < O, a więc Iloczyn po prawej stronie Jest ujemny, skąd wynika, że musi być spełniony warunek
czyli
/W </(*o) (dla x e S+(x0)).
Tak więc otrzymujemy, że f(x) < f(x0) dla dowolnego x e S_(x0) u S+(x0), co, zgodnie z definicją 1. oznacza, że funkcja / ma w punkcie x0 maksimum lokalne właściwe.
W przypadkach, gdy spełnione jest założenie (2) albo (3), dowód przeprowadzamy w analogiczny sposób.
Podsumowując, można powiedzieć, że chcąc wyznaczyć ekstrema lokalne funkcji /, należy:
1) wyznaczyć dziedzinę tej funkcji, obliczyć jej pochodną i wyznaczyć jej dziedzinę;
2) znaleźć punkty krytyczne funkcji /;
3) zbadać, kiedy pochodna funkcji jest dodatnia, a kiedy ujemna;
4) w punktach krytycznych, w których pochodna
a) istnieje, zbadać, czy zmienia ona znak; jeśli tak, to określić rodzaj ekstremum (minimum, maksimum);
b) nie istnieje, zbadać, czy funkcja jest ciągła i czy pochodna zmienia tam znak; jeśli tak, to należy określić rodzaj ekstremum.
Wyznaczmy ekstrema funkcji:
a) f(x) - X4 - 8x2 + 7;
b) /M
Ad a) Mamy Df = (—oo, +oo), f'(x) = 4x3 - 1 6x, Df = Df.
Wyznaczamy teraz punkty krytyczne. Ponieważ Df = Df, więc funkcja może mieć tylko takie punkty krytyczne, które są miejscami zerowymi jej pochodnej. Zatem:
/'(x) = O <=> (4x3 - 1 6x = O a x e Df) <=> (x = -2 v x = O v x = 2).
Są więc trzy punkty krytyczne. Badamy teraz znak pochodnej: f'(x) > 0 o (4x3 - 16x > 0 a x e Df) <=>
<=>
<=>
|4x(x - 2) (x + 2) > 0 a x g Dj
<=> x e (-2, 0) u (2, +oo);
/'(x) < 0 o x g (-oo, -2) u (0, 2).
Łatwo jest określić, czy w punktach krytycznych jest ekstremum i jaki jest jego rodzaj, jeśli otrzymane wyniki przedstawi się w tabeli:
X |
(-°o, -2) |
-2 |
(-2, 0) |
0 |
(0, 2) |
2 |
(2, +oo) |
/'W |
- |
0 |
+ |
0 |
- |
0 |
+ |
/(*) |
minimum lokalne -9 |
* |
maksimum lokalne 7 |
minimum lokalne -9 |
Znak 7^ oznacza, że funkcja jest rosnąca w danym przedziale, natomiast znak , że funkcja jest tam malejąca.
Bez trudu dostrzegamy, że w punkcie x0 = -2 pochodna zmienia swój znak z ujemnego na dodatni, więc jest tam minimum lokalne. Łatwo też to stwierdzić, jeśli zauważymy, że w lewostronnym sąsiedztwie tego punktu funkcja jest małe jąca, w prawostronnym rosnąca, więc w tym punkcie musi być minimum lokalne. Analogicznie rozstrzygamy rodzaj ekstremów w pozostałych punktach krytycznych. Ta funkcja ma więc trzy ekstrema. Możemy to zapisać krótko: /min (-2) = 9, /max (0) = 7, /min (2) - -9.
, Df = Dt. Istnieje tylko jeden
Ad b) Df = (-oo, 0) u (0, +oo), /'(x) =
rodzaj punktów krytycznych, które są miejscami zerowymi pochodnej. Mamy:
A
/'W =0o
/'(x) > 0<=>
x2 - 4
= 0 A X G Df
> 0 a x e Df
o(x = -2vx=2),
<=>
x2(x2 - 4) >0a xgD
7'
O
<=> X G (-00, -2) U (2, +00)