28 lloiiiostksiKilr.ni
mają większy skłonność do samobójstw i alkoholizmu, do popadania w stany depresyjne i łykowe. Występowanie tych objawów spowodowane jest warunkami, w jakich żyją i negatywną postawą otoczenia, a nie wypływa samo przez się z ich skłonności homoseksualnych. Oczyw iście, homoseksualizm sam w sobie, niezależnie od pozytywnego czy negatywnego stosunku otoczenia. niesie problemy, z którymi homoseksualista musi uporać się sam. Na przykład dwaj żyjący wspólnie homoseksualiści nie mogą mieć dzieci, a związek dwóch partnerów męskich będzie inny niż związek, w którym jednym partnerem jest mężczyzna, a drugim kobieta. Nie są to jednak różnice, które pozwalają traktować homoseksualizm jako chorobę. Natomiast częste uleganie stanom depresyjno-lękowytn i załamaniom nerwowym jest zwykle związane z negatywną postawą otoczenia.
3. Homoseksualizm jest zaburzeniem zachowania adaptacyjnego
Uważa się. że homoseksualizm jest zaburzeniem zachowania adaptacyjnego, gdyż homoseksualista, mimo nacisków i wzorców kulturowych otoczenia, nie potrafi przyjąć wymaganej od niego i narzucanej mu roli heteroseksualnej. sugerowanej mu już od wczesnego dzieciństwa. Niezależnie od tego, jakie są warunki kulturowe i jakie obowiązują wzory etyczne i seksualne, każda cywilizacja wytworzyła różne dla kobiet i mężczyzn wzorce psychologiczne i wzorce zachowań.
Między drugim a trzecim rokiem życia dziecko zauważa różnice pici. Również samo zaczyna zaliczać siebie do pici męskiej lub żeńskiej; identyfikuje się ze swoją płcią zarówno w swym sposobie zachowania, jak i w nastawieniu psychicznym. Z biegiem lat /różnicowanie to staje się coraz bardziej wyraźne, zwłaszcza że wzmac nia je nacisk rodziców* i otoczenia. Cale życie społeczne współczesnego świata cywilizowanego jest ułożone zgodnie z podziałem płci na męski) i żeński) oraz z normami heteroseksualnymi. Natomiast u homoseksualistów popęd płciowy kształtuje się niezgodnie / heteroseksualnym nastawieniem społeczeństwa.
4. Homoseksualizm jest jednym z normalnych zachowań seksualnych
W ostatnich latach wielu autorów wyraża pogląd. że homoseksualizm jest stanem mieszczącym się w granicach normalnego zachowania płciowego. Uważają oni. że dlii człowieka, podobnie jak dla wyższych ssaków; charakterystyczna jest zdolność odpowiedzi na szeroki zakres bodźców seksualnych.^ W okresie dojrzewania istnieje zresztą u człowieka wyraźna faza biseksual-na, a komponent homoseksualny przez pewien krótki o kies często jest nawet dominujący. Utrwalenie się tego komponentu może być przyczyną wykształcenia się homoseksualizmu u niektóiych osób. 'Nie jest to w ięc patologia, lecz jedna z możliwości rozw oju psychoseksualnego. a zarówno heteroseksualną, jak i homoseksualną zdolność odpowiedzi można uważać za stan normalny, zgodny z fizjologicznymi właściwościami człowieka, tym bardziej że rozwój homoseksualizmu jest najczęściej związany z czynnikami działającymi w okresie życia płodowego.
CZY LICZB/V HOMOSEKSUALISTÓW WZRASTA?
Często wysuwane jest przypuszczenie, że liczba osób o nastawieniu homoseksualnym wzrasta szybciej, niż można tego oczekiwać na podstawie przyrostu naturalnego ludności, co miałoby świadczyć o wzrastającym zagrożeniu społeczeństwa przez, homoseksualizm. Trudno jest odpowiedzieć na to pytanie, trzeba by