IMG56 (4)

dy rozmów i skojarzeń związanych z jedzeniem, a każda myśl o nim wzmacnia negatywny stan emocjonalny.

Przy maksymalnym natężeniu emocji (stopień piąty) może nastąpić wyłączenie poznawczych mechanizmów regulacyjnych. Wszystkie czynności, a więc również procesy umysłowe, zostają podporządkowane procesom emocjonalnym. Człowiek staje się obojętny na to, co go otacza, np. silny strach paraliżuje jego myśli i uniemożliwia orientację w sytuacji. '

Emocje a uczenie się

Dezorganizacja

działania

Przeżywanie dodatnich stanów emocjonalnych wpływa pozytywnie na efekty uczenia się. Stwierdzono, że jednostka uczy się znacznie szybciej, gdy jest nagradzana za dobry wynik, a z otrzymaną nagrodą łączą się pozytywne doznania emocjonalne. Odwrotnie, lęk przed karą może wpływać dezorganizuj ąco na przebieg uczenia się. Im kara jest bardziej przykra, a więc wywołuje silniejsze emocje negatywne, tym większy staje się jej dezorganizujący wpływ na proces i efekty uczenia się. Do dziś nie można sformułować jednoznacznego twierdzenia na temat wpływu emocji na sprawność działania. W zasadzie emocje o bardzo silnym natężeniu dezorganizują działanie. Ten dezorganizujący wpływ nie jest uzależniony od znaku emocji. Bardzo intensywne radosne przeżycie utrudnia działanie podobnie jak rozpacz.

Mobilizacja

W wielu sytuacjach przeżycia emocjonalne wpływają dodatnio na przebieg działania, zdarza się jednak, że również porażka, która nastąpiła bezpośrednio po sukcesie, moblilizuje aktywność, wpływa na polepszenie wyniku. Lęk o średnim natężeniu działa mobilizująco.

Treść emocji także wpływa na efektywność działania. Na przykład uczucie gniewu działa mobilizująco, zaś smutek czy przygnębienie łączą się ze spadkiem aktywności, a nawet całkowicie biernym zachowaniem.

Procesy emocjonalne oddziałują na kierunek działania. Na ogół dążymy do tych przedmiotów i zjawisk, które są źródłem emocji dodatnich, unikamy zaś tych, które są źródłem przeżyć przykrych.