od siebie (ryc. 71), to na przesunięcie jednej z nich względem drugiej z prędkością V+dv należy użyć siły
F=y%-S (65)
gdzie rj jest współczynnikiem lepkości lub krótko — lepkością.? liczbowo współczynnik ten równy jest sile, z jaką należy działać na warstwę cieczy o powierzchni 1 cm2, aby przesunąć ją względem drugiej takiej samej, a odległej o 1 cm,
v+dv
dx
y„
Ryc. 71. Tarcie wewnętrzne cieczy (objaśnienia w tekście).
z prędkością o 1 cm/s większą niż prędkość pierwszej. Jeżeli siłę jF mierzymy w dynach, powierzchnię S WLCm?, odległość warstw * w cm, a prędkość v w.ęm/s, to wówczas £, otrzyma wymiar: dyną -js; cm-2. Tak zdefiniowana jednostka lepkości nosi nazwę puazą. Stosowane w praktyce jej podwielokrotności to centi-puaz XcP = 10~2 puaza) i milipuaz (mP = 10-3 -puaza).
Współczynnik lepkości jest cechą charakterystyczną dla każdej cieczy, uzależnioną od jej rodzaju. W tabeli 20 podano dla orientacji wartości współczynników lepkości dla kilku cieczy w różnych temperaturach.
Tabela 20
Lepkość bezwzględna niektórych cieczy w centipuazach
Ciecz |
0° |
20° |
40° |
60° |
80° |
. 100° |
HjO |
1,792 |
1,005 |
0,656 |
0,469 |
0,356 |
0,284 |
C,HjOH |
1,773 |
1,200 |
0,834 |
0,592 | ||
n C4H,OH |
5,186 |
2,948 |
1,782 |
0,540 | ||
OH, |
0,912 |
0,652 |
0,503 |
0,392 |
0,329 | |
CHC1, |
0,700 |
0,563 |
0,464 |
0,389 | ||
CCi4 |
1,329 |
0,969 |
0,739 |
0,585 |
0,468 |
0,384 |
Hg |
1,685 |
1,554 |
1,450 |
1,367 |
1,298 |
1,240 |
(O |
0,284 j |
0,233 |
0,197 |
0,166 |
0,140 |
0,118 |
Dla wyznaczania wartości posługujemy się lepkościomierzami (wiskozymetrami), różnych typów. Najczęściej sióśowąge są wiskozymetry, w których pomiar lepkości dokonuje się łnierzap czas przepływu oitczy przez rurkę kapilarną (wiskozymetr Ostwalda, EnjęJeatS) albo szybkość opadania kulek szklanych lub metalowych w badanym ś;t)dowisku (wiskozymetr Hoplera).
Wiskozymetr Ostwalda stanowi rurka w kształcie litery U z dwoma zbiorniczkami A i B połączonymi ze sobą kapilarą o średnicy 0,2—1 mm i długości 5—6 cm (ryc. 72). Do pomiarów pobiera się każdorazowo tę samą objętość cieczy, wciągając ją pompką do zbiornika A. Wypuszczając następnie z niego ciecz, mierzymy stoperem czas wypływu tej objętości, która jest zawarta pomiędzy poziomami a i b. Powtarzając pomiar dla dwóch różnych cieczy (z których jedna spełnia rolę wzorca), wyznaczamy lepkość cieczy badanej, korzystając z zależności:
(66)
Vi 1 h ‘ 4 % ^2 * ^2
gdzie: tx i t2— czasy przepływu, a dx i d2 — gęstości cieczy.
Ryc. 72. Wiskozymetr Ostwalda.
ł
Ryc. 73. Wiskozymetr Hópplera. Ryc. 74. Zasada działania
wiskozymetru Hópplera.
Przykład. Czas przepływu wody pomiędzy poziomami a i b wiskozymetru Ostwalda wynosi 80 sekund w temperaturze 20°, podczas gdy czas przepływu metanolu 60 sekund. Obliczyć lepkość bezwzględną metanolu w tej temperaturze, znając gęstość wody i alkoholu metylowego równe kolejno 1 oraz 0,7915 g/cm8. Bezwzględna lepkość wody w tych warunkach wynosi 1,008 cP.
60 0,7915
*/ch,oh = 1,008 —gQ - j— = 0,598 cP
Ponieważ lepkość jest funkcją temperatury, wiskozymetr należy utrzymywać w termostacie.
W wiskozymetrze Hópplera (ryc. 73) mierzy się jak powiedziano wyżej szybkość opadania kulki szklanej lub metalowej w badanym środowisku. Zasadę metody objaśnia rycina 74.
Na kulkę spadającą w środowisku o lepkości n działa siła oporu R wyrażona równaniem Stockesa
_ * • r • t) • v (67)
121