Dzięki temu obiegowi z dostarczonego ciepła q |j cP(T,—Tj)
zostanie oddana do chłodnicy (źródło dolne ciepła) ilość ciepła 3(1 ~ Cv(rj—‘Tą)
a reszta dostarczonego ciepła zamieniona zostanie na pracę 11 q—q0 = cp(T2—T,)—cw(Ts—T«)
Sprawność takiego obiegu cATs-Tt)-cv(T^Tt)
"Jk
[IX,7]
i r4 Si
W równaniu tym zamiast temperatur można ująć w zależność objętości, jeżeli się przyjmie, że
vt ~ vt~v
przy czym <p nazywa się stopniem obciążenia oraz
va _ vs u« _ V »i ~ v0 u,
przy czym, jak już wiemy, s nazywa się współczynnikiem sprężania.
Zamiana temperatur na objętość w równaniu [IX,7] dla adiabaty 1-i (rys. 94) przedstawia się następująco
LH psjYŚfj i (JM*-1 £ I 1
dla izobary zaś 1-2
•=?>
Poza tym można napisać:
7> T T* T
*-l _ yM-l
—ipe*-! s= ęj*
Ostatecznie sprawność tego obiegu wyrazi się zależnością
[IX,8]
j 1 1 »«-1
fl = 1— —r--g-—
t“"ł X (f — 1
Z równania tego wynika, że sprawność wyrażona jest w podobny
sposób Jałt sprawność obiegu silników guzowych i rożni się tylko od]Ml> niklem, mnożonym dodatkowo przez czynnik
1 ff*~l
H (p — 1
którego wartość liczbowa dla rzeczywistych warunków jot wiekp| od jedności. Tak np. przy fc = 1,4
1 <p* “1
f| 3,0 1 y*~1 R 1,31
X 93 “ 1
Obieg ten odbywający się w tych samych warunkach sprężania Jak poprzednio opisany obieg silników gazowych, tj. przy tej samej wartości współczynnika sprężania, będzie posiadał sprawność mniejszą.
72. Obieg Diesla. Obieg ten został zrealizowany przez inź. Rudolfa Diesla (1893) w sposób następujący. Tłok cylindra spręża adiabatycznie powietrze od ciśnienia p4 = pu do pi - - p (rys. 96). Wskutek tego temperatura sprężanego powietrza tak się podniesie, że w punkcie 1 obiegu wstrzyknięte i rozpylone we wtryskiwaczu płynne paliwo zapali się bez zapłonu zewnętrznego i spali się mniej więcej przy stałym ciśnieniu p, osiągając stan 2, po czym następuje rozprężanie się powstałych
sra
u*