IMG048 (4)

y

UoMC

y. /i'scAue.^,‘

A

O

Er^YKA____----WARTOŚCI

i NADZIEI_

b>?/££ń€>f'

OD AUTOM

Żadnemu człowiekowi nie Jest obce Jakiej doświadotente etyczne. Budzi się ono wtedy, gdy człowiek odkryje, że 8ti» nąl przed podobnym do siebie — drugim człowiekiem Drugi człowiek stawia pytania l oczekuje odpowiedzi, przed ctymS ostrzega i do czegoś zaprasza, poświęca się i oczekuje poświęcenia. Ja i on stajemy naprzeciw siebie oświetleni białkami rozmaitych wartości, które wytyczała nam śclaśkl hu tobie i od siebie. Jeszcze zanim usłyszeliśmy coś o .przykazaniach etycznych, musieliśmy dokonać wyboru stosownego do owych wartości: zbliżyć się lub oddalić, powiedzieć „tak" tub „nie", podać łub cofnąć rękę. Nierzadko gestom tym towarzyszyło uczucie niepokoju: czy słusznie postąpiłem? W ten sposób pc-znaliśmy mrok winy i .pokój niewierności. Etyka — zanim Jeszcze zdążyliśmy o niej posłyszeć — stała się częścią naszej osobistej historii.    __v

jjf >—Kluczem do etyki Jest doświadczenie wartoścl^W etyce war^\ ■>. I / tością jest drugi człowiek, wartością jestem ja sam l wartością-1 I V. mi są rozmaite płaszczyzny obcować człowieka z człowiekiem// Pragnę przedstawić tutaj w zarysie pewien całokształt problemów etycznych w oparciu o dane doświadczenia wartości, w szczególności wartości etycznych. Doświadczenie to i jego dane nie są lattwe do opisania. Wprawdzie każdy je w sobie nosi a żyje nim, ale niewielu potrafi o nim mówić. Pomocą w opisie stały się dla mnie osiągnięcia współczesnej teorii wartości (aksjologii), które u nas nie są na ogół szerzej znane. Mimo nawiązań do aksjologii starałem się pisać językiem aro-zumiałym, adresując swój tekst do człowieka, który poznał problemy etyczne nie tyle z uczonych ksiąg, co z bólów własnego życia.

Zdaję sobie sprawę z tego, że przedstawiony ten sposób pisania o etyce jest inny niż ten, z jakim możemy się spotkać w najbardziej rozpowszechnionych u nas podręcznikach styki. Różnica dotyczy zresztą samej koncepcji etyki. Nie będę jej tutaj rozwijał ani bronił. O jej trafności lub nietrafności rozstrzygnie sam Ozytelnik, w zależności od tego, czy j w jakjrtr 1 stoj.niu to, co tu napisałem, pomoże mu odnaleźć siebie.

■