jYf<mncvtv: średnica 15-20 p. Charakteryzują się dużym, nerkowatym lub workowatym jądrem. Protoplazma jest zabarwiona na szaro-niebiesko i czasem posiada słabą ziarnistość obojętnochłonną. Stanowią średnio 8% wszystkich krwinek białych.
Meutrofile; średnica 9-12 p. Jądro najczęściej płatowate, w plaźmie dużo drobnych, czerwonych ziarnistości obojętnochłonnych. Stopień segmentacji jąder jest wykładnikiem wieku granulocytów. Leukocyt młodociany posiada jądro nerkowate, które z wiekiem stopniowo rozdziela się na drobniejsze segmenty, połączone między sobą cienkimi wypustkami. Jest ich bardzo dużo, stanowią 65% wszystkich krwinek białych
Eozynofile: średnica 10-15 p. Jądra podobnie płatowate jak u neutrofilii. Ziarnistości w plaźmie duże o zabarwieniu brunatno-czerwonym. Stanowią średnio 2,8% wszystkich leukocytów
Bazofile: średnica 8-10 p. Jądra płatowe, w plaźmie dużo ziarnistości barwiące się na ciemnofioletowo. Ziarnistości te są łatwo rozpuszczalne w wodzie, stąd czasem znikają, pozostawiając po sobie miejsca niezabarwione. Jest ich najmniej ze wszystkich leukocytów, bo 0,2%.
Obliczanie stosunku procentowego leukocytów
Nie jest obojętne, na jakim obszarze rozmazu dokonuje się obliczenia, ponieważ różnego rodzaju leukocyty są rozmieszczone nierównomiernie. Komórki większe (monocyty, neutrofile) układają się na odwodzie, zaś mniejsze (limfocyty) w środku. Poza tym ilość krwinek jest nierówno rozmieszczona między początkiem, środkiem i końcem rozmazu. Dlatego liczenie przeprowadzamy w czterech obszarach rozmazu:
1. w miejscu rozpoczęcia rozmazu
2. ku środkowi
3. po obydwu stronach
4. przed końcem rozmazu ku środkowi po obydwu stronach co pokazano na rys. 4.
Rys.4. Obszary liczenia leukocytów na rozmazie krwi