Scan0017

. cięgla o jednostajnej intensywności;

Charakteryzuje się stalą i maią lub umiarkowaną intensywnością jpri)ćy oraz losunkowo długim czasem jej (rwania. Stosowana głównie dla kształtowania wytrzymałości tlenowej w dyscyplinach o cyklicznym charakterze wysiłku. Długotrwały .iągły wysiłek zmusza do uruchomienia wszystkich rezerw ustroju oraz podnosi sprawność ormoregulacyjnej.

i. ciągła o zmiennej intensywności - inaczej zmienna;

Polega na wykonywaniu długotrwałego wysiłku, w- trakcie którego intensywność ulega planowym zmianom Obciążenie w lej metodzie oscyluje wokół poziomu względnej równowagi funkcjonalnej ( mała i duża zabawa biegowa ).

Metody przerywane:

1    powtórzeniowa;

Charakteryzuje się stalą, wysoką intensywnością pracy, zmienną liczbą powtórzeń ćwiczenia oraz optymalnym czasem przerw-wypoczynkowych. Metodą tą kształtuje się przede wszystkim tzw. wytrzymałość szybkościową.

2    interwałowa;

Polega na wykonywaniu w trakcie treningu ściśle określonego obciążenia z niepełną przerwą wypoczynkową. Uważa się, po osiągnięciu w trakcie przerwy tętna 120 ud./min. można podjąć kolejny wysiłek.

a)    ekstensywna - umiarkowana i średnia intensywność wykonywanych ćwiezeńr stosunkowo ■ krótkimi przerwami odpoczynkowymi i dużą liczbą powtórzeń. Częstotliwość tętna oscyluje wokół Wartości 180 ud./min. (wytrzymałość tlenowa);

b)    intensywna - wykonywanie wysiłków wyższej intensywności (dużej, submaksymalncj), które przedzielane dłuższymi (chociaż także niepełnymi) odpoczynkami. Liczba powtórzeń mniejsza, wahania tętna wyraźniejsze, osiągać może wartość ponad 190 ud./min. (wytrzymałość beztlenowa).

3    kompleksowa;

Polega na optymalnym powiązaniu (korzystne zestawienie lub współdziałanie) różnych metod treningowych.

4; ISTOTA I UODZAJRZMrjCZKNIA

Zmęczenie - stan organizmu rozwijający się w czasie wykonywana pracy fizycznej lub umysłowej, charakteryzujący się:

" zmniejszeniem zdolności pracy,

■ nasileniem się odczucia uciążliwości wysiłku,

• , osłabieniem chęci kontynuowania pracy (motywacji) (M.Janiszewski, H.Kuński

1996)''

Zmęczenie jest to stan organizmu, rozwijający się w czasie wykonywania pracy fizycznej lub umysłowej, charakteryzujący się zmniejszeniem zdolności do pracy, nasilaniem się odczucia ciężkości wysiłku i osłabieniem chęci kontynuowania pracy. Mimo rozwoju zmęczenia może utrzymywać się stała wydajność pracy. Jednak koszt fizjologiczny pracy wykonywanej na tle rozwijającego się zmęczenia wzrasta.

Zmęczeniu ulega człowiek zarówno wykonujący pracę, która wymaga wysiłku fizycznego, jak i ten, który z napiętą uwagą czuwa nad sprawnym działaniem sterujących urządzeń, wykonując minimalne ruchy. Mimo tego, że przyczyny, istota i nasilenie objawów zmęczenia .są przy tym różne, to jednak po pewnym czasie trwania pracy sprawność się obniża i w końcu nawet dochodzi do jej przerwania z powodu wyczerpania fizycznego lub psychicznego.

Zależnie od rodzaju wysiłku dominującego podczas wykonywania określonej czynności rozróżniamy zmęczenie wywołane wysiłkiem fizycznym, umysłowym oraz zmęczenie natury psycho-nerwowej w wyniku przeciążenia lub przytłumienia aktywności emocjonalnej. Znużenie przejawia się obniżeniem napięcia czynnościowego całego organizmu, spadkiem wydajności-i-zainteresowania. Jest to tym większe, im bardziej wykonywana czynność jest jednostajna i monotonna.

Rozróżniamy zmęczenie:

a)    ostre - to odwracalny stan wyczerpania po krótkich, forsownych wysiłkach fizycznych lub umysłowych, jak również powstałe w wyniku wyjątkowego obciążenia czynnością związaną ze szczególnym napięciem nerwowym oraz wymagającą ciągłej czynnej uwagi, gotowości celowego reagowania na odbierane przez narządy zmysłów sygnały czuciowe;

b)    umiarkowane ( podostre ) - to zmęczenie powstające w wyniku submaksymalnych,

' krótkotrwałych wysiłków oraz dłuższej pracy fizycznej lub umysłowej

o umiarkowanym natężeniu. Charakteryzuje się szybkim ustępowaniu po ukończeniu pracy;

33